Yüzünün renginden ve her halinden hasta olduğu belli olan 9-10 yaşlarında bir öğrenci metroda bir koltuğa oturmuş ve yolculuğumuz başlamıştı. Başında bekleyen bir kadın, "Sen hangi okulun öğrencisisin. Öğretmenlerin sana büyüklerine yer verilmesini öğretmedi mi? Kalk bakayım ben öğretmenim!" diyerek çocuğu kaldırdı ve yerine oturdu. Çocuk ayakta durmakta zorlanıyordu, düştü düşecek... O sırada ayakta bekleyen bir adam, kadına yaklaştı ve "Sen hangi okulun öğretmenisin? Hasta insanlara yer verilmesi size bu yaşınıza kadar öğretilmedi mi? Makamınıza göre kullanacaksanız eğer metroyu, kalkın bakayım ben müfettişim!" dedi ve çocuğu tekrar yerine oturtturdu. işte ben böyle insanları ayakta alkışlarım, lütfen nesliniz tükenmesin! *
tanım: hasta olan her çocuk melektir.
