içerisnde bir çok anımı barındırdığım acıbadem semtindeki okul. O kadar çok anı vardır ki en önemlisi nabi karadeniz gibi tatlı sert bir hocanın bana matematiği sevdirmesidir. Ve ortaokula ilk geçtiğim sene bu adamın karısının benim türkçe öğretmenim olduktan sonra kadın öğretmenle annemin tartışması hocanın bana psikolojik sorunlarımın olduğunu söylemesi annemin ağlaması ve benim o gece o kadına çok pis beddua etmem sonucunda kadının aynı yıl meme kanseri olup diğer yıl ölmesi oha diyip bu kadar tesirli bir beddua ettiğimi bilmem sonucu korkmam ve kimseye beddua okumayacağıma karar verdiğim an.Y azık oldu kadına...
