insanlık
bağımsızlık
bilim ve sanat
düşmanlarının
ölüm törenlerinde kullanıyorlar
kutsal bildiğimiz yaşamın müziğini
barışa kardeşliğe
yer yokken sözlüklerinde
kurtuluşa özgürlüğe yer yokken
kapıların ardında
zincirlerin ardında
zindan karanlıklarında çırpınırken
çığlık çıülığa insan güzelliği
yarınlarımız bunca kuşkulu
ve şafaklar yaralıyken
asya'lı afrika'lı amerika'lı
acımadan vururlarken barışa koşanları
çağın yağmacıları
çağın soyguncuları
yüzleri kızarmadan kullanıyorlar
kardeşlik diye çınlayan ezgilerinizi
şopen
beythofun
mozart
ey onurlu ustaları yaşlı dünyamızın
yağmacıya talancıya
yer yok sanatta
insanlık düşmanlarına yer yok
diye yorumluyorum seslerinizi
öfkem öfkemi yiyor
derken
gülümsüyorum adlarınız geçtikçe
inancımla doğruluyorum
haklı oluşumun gücünü taşıyor
gülümseyişim
ak bir güvercin havalanıyor
ak bir güvercin - önüm sıra
kanatlanmak istiyorum - adlarınızla
sen aşk şiiri yazamazsın
hasan hüseyin
çünkü aşk
şiirden önce gelir sende
oysa şiir
önünde gitmelidir
her şeyin
sen aşk şiiri yazamazsın
hasan hüseyin
çünkü aşk
kavganın içindedir
çünkü sen
içindesin kavganın
elmayı kokusundan
güvercini biçiminden soyutlamaktır
yaşamak denilen kavgayı
aşksız düşünmek
sen aşk şiiri yazamazsın
hasan hüseyin
çünkü sen
gagasından tutup kuşu
öt kuşum
öt kuşum
demiyorsun
çünkü sen
yedirip çiçekleri ineğe
koklayıp gerisini ineğin
kok çiçeğim
kok çiçeğim
demiyorsun
öpüşmek başka şeydir
yiğidim
öpüşmeyi düşünmek başka
sevişmek başka şeydir
güzelim
sevişmeyi düşünmek başka
sende yaprak
-iki gözüm-
sende dal
sende yıldız
-yürek sızım-
sende su
sende bu dört boyutlu kaçma tutkusu
atlıkarıncadan geceleyin
bakmaktır lunaparka
sen aşk şiiri yazamazsın
hasan hüseyin
çünkü sen
ilkyaz yağmurlarında çırılçıplak
dolaşır gibi sıcak morlarda
yaşarsın aşkı iliklerinde
çünkü sen
iki düşman ucun bileşkesisin
acısının kavuşmanın
ayrılmanın sevincisin
sen aşk şiiri yazamazsın
hasan hüseyin
çünkü aşkın kendisidir
senin şiirin
oysa şiir
oysa aşk
oysa sen
sen
sen aşk şiiri yazamazsın
hasan hüseyin!
alınteri değil c/p'dir, diğer şiirleri için bir zahmet ''http://www.berzah.com'' ; a girilsindir
paraların üstüne oturmak kolay
paraların üstünde resim olmak güç
biri geçmiş savaşlardan
ateş çemberlerinden
çırpınmış uygarlık çağdaşlık diye
simge olmuş halkına
ülkesine
biri yatmış büyümüş
kurulmuş bankaların yönetim kurullarına
bakın
hemen tanıdınız
oyunda yerinizi
buyurun sermayenin sofrasına
hasan hüseyin korkmazgil
düzenleme/not: eksi veren kardeşimize kocaman bir alkış!
Şiir Değiştir
Kavel (1963)
Temmuz Bildirisi (1965)
Kızılırmak (1966)
Kızılkuğu (1971)
Ağlasun Ayşafağı (1972)
Oğlak (1972)
Acıyı Bal Eyledik (1973).
Kelepçemin Karasında Bir Ak Güvercin (1974)
Koçero Vatan Şiiri (1976)
Haziran'da Ölmek Zor (1977)
Filizkıran Fırtınası (1981)
Acılara Tutunmak (1981)
Işıklarla Oynamayın (1982)
Tohumlar Tuz içinde (1988)
Kandan Kına Yakılmaz (1989)
Mizahi Hikaye Değiştir
Mizah dergilerinde yayımlanmış mizah hikâyelerinden bir kısmını Hüseyin Korkmazgil adıyla yahut sadece Korkmazgil soyadını kullanarak, üç kitapta derledi:
Öhhöööö! (1964)
Made in Türkey (1970)
Bıyıklar Konuşuyor (1971).
Gezi Değiştir
Bağdat Basra Yollarında(1974)
Çocuk Kitapları Değiştir
Eşeğin Gözyaşları
Aşıcı Baba
Ormanın Öcü
Ressamın Bıldırcınları
Becerikli Çocuğun Düşleri
Eserlerinin sahibi sanatçıdır.
"nasıl vardı elleriniz
nasıl kanattınız o domur domur mayıs göğünü
nerelere gizlediniz dal uçlarını
mevsimleri n ettiniz
yeşili kırmızıyı zambak morunu
yavru kuşun sabah sıcaklığını
nerelere kitlediniz akşam yelini
karanlıklar
karanlıklar
ey karanlıklar
nasıl oturdunuz bu ellerle sofraya
ekmeği nasıl böldünüz..."*
"bu yıkıntı yıkılırsa kimler gelip kaldıracak
sen ben yine bizim oğlan ortalığı süpürecek
çakal helva pişirecek tilki uyak düşürecek
kardeşlik eski türkü sonu gelmedi gitti"
çok uzaktan gelen bir mektuptan,ağır ve sancılı dizeler dökülüyordu,ağustos şiiri olmasına aldırmadı buz keserken her yanımı.işte o dizelerle tanıdığım yazardır,sızlatır...
Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek
Beterin beteri var diyenlere inanmıyorum
Hep böyle havalar besler fırtınaları
Korkarım bu mavi ışık çabuk sönecek
Duymazdım durgun suların bezgin türkülerini
Alışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdim
Bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı
Bir rüzgar kulaklarımdan hiç eksilmiyor
Esirgenmiş bir dünyada müthiş yalnızım
Geri dönsen bile ben artık o ben olmayacağım
Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek
