4 ekim 2011 vatan gazetesi röportajı'ndan sonra tepki çeken yazar.
facebook'ta bir sayfanın paylaşımında admin aynen şu şekilde açıklama yapıyor:
--spoiler--
Hasan Cemal'in kitabındanki tüm tezleri örgütün talepleri ile paralel. Çözüme yönelik tüm argümanları da PKK'nın istekleri.
Cemal, 4 Ekim günü Vatan'a verdiği röportajda PKK'lıları anlatırken şu ifadeleri kullanıyor : PKK'lılara bakıyorum, çoğunluk hepsi temiz yüzler, onlarla bir türlü şiddeti bağdaştıramıyorum.
Bu satırları okurken gözüme 4 kadının paramparça edildiği arabanın "yayınlayamadığımız görüntüleri" geldi.
Aracın her yerinde organ parçaları vardı.
Cemal'in Karayılan için yazdıkları ise şöyle "Kandil'de iki kez görüştüm. Gündemine hakim. Liderlik kumaşı çok iyi. Son derece mütevazi ve güler yüzlü birisi".
Şehit yakınları acaba Karayılan&'ın fotoğraflarına baktığı zaman Cemal'in gördüğünü mü görüyordur ?
--spoiler--
ne günlere kaldık ya rab!
ite köpeğe temiz yüzlü diyor herif.
ne diyor admin?
"Bu satırları okurken gözüme 4 kadının paramparça edildiği arabanın "yayınlayamadığımız görüntüleri" geldi. Aracın her yerinde organ parçaları vardı."
ne diyeyim hasan amca, allah'ından bul.
bir de şehitlerin suratlarına bak bakalım hangisi daha temiz yüzlü.
akp'ya yaranmaya başladığı dönemden itibaren iyicene gelişmiş ve sonunda tam bi akp'li olmuş kişidir.
zira pkk'lı itleri temiz yüzlü görerek standart bir akp'li zeka seviyesine ulaşmıştır.
tebrik ederim kendisini.
eylemlerini artırarak, bebek katletmeye kadar vardıran pkk'lıların çoğunluğunun temiz yüzlü olduklarını, onları bir türlü şiddetle bağdaştıramadığını(!) söylemiş milliyet yazarı.
röportajlarını yazı dizisi haline getirip yayınlayan bir gazeteci.
dağ koşullarını süslü betimlemeler ve sikik ötesi özenti bir dille ballandıra ballandıra anlatan. Terör örgütünün üst düzey üyelerinden birini adeta "ah canım kıyamam ben ona bak türkü de söylüyor ben yandım siz yanmayın Allahaşkına diye ne derdi var kimbilir garibin" diyerek masum ve sempatik göstermeye çalışan, pkk'yı meşru kılmak için uğraştığı her halinden belli olan gazetecimsi.
türkiyede gerçek gazeteciliğin nasıl olacağını gösteren en önemli kişilerden birisi. ilerlemiş yaşına rağmen oturduğu yerden değil de bizzat olay mahaline gidip o havayı teneffüs edip ona göre de yazılarını yazan ve kürt sorununa objektif yaklaşımıyla katkıda bulunmaya çalışan aydın insan. milliyet gazetesinde haftanın altı günü iç ve dış politika ile ilgili yazılar yazmaktadır. bunun dışında önemli birçok kitabı vardır.
iktidarın en büyük destekçilerinden milliyet Gazetesi yazarıdır. Ama en son basılmamış kitap için yayınevi ve gazeteye baskın yapılması karşısında o bile "Kafayı yediler" başlıklı bir yazı kaleme almıştır.
Yediler ya Hasan Cemal efendi yediler. Zaten o kafa yenmişti. Senin bunun anlaman, görmen için bunların mı olması gerekiyordu. Yumurtanın bozuk olduğunu yemeden anlayamıyor musun?
bu günlerde, yere göğe sığdıramadığı rte hakkında 1998 yılında yazmış aşağıdaki satırları.*
"istanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Recep Tayyip Erdoğan aslında açık sözlü.
Takiye yapmıyor! Yani gerçek yüzünü saklamıyor. ihtiyaç duymuyor buna. Arada bir demokrasiden, Müslüman Demokrat Parti'den söz etse bile nasıl bir dünya düzeni istediğini olanca açıklığıyla dile getiriyor.
Örneğin şu sözler onun:
'Demokrasi amaç mı araç mı? Burada bizim kesin bir ayrılığımız var. Biz diyoruz ki demokrasi amaç değil araçtır.'
'Referansımız islam'dır.'
'Referansımıza ters kanunlar kalkacak.'
Tayyip Erdoğan'ın bu sözleri 1996'ya ait. Dünkü gazetelerde yer aldığına göre, aynı içerikteki görüşlerini 1995'te de ifade etmiş. Refah'ın Ümraniye Teşkilatı'nın açılış konuşmasındaki şu sözler onun:
'Ben Müslümanım diyenin, aynı zamanda laikim demesi mümkün değil. Niye? Çünkü Müslümanlığın yaratıcısı Allah, kesin hakimiyetin sahibidir.'
'Egemenlik kayıtsız ve şartsız milletindir demek koskoca bir yalan...'
'Tutturmuşlar, laiklik elden gidiyor. Bu millet istedikten sonra tabii elden gidecek. Sen bunun önüne geçemezsin ki...'
'Hem Müslüman olacaksın, hem laik. ikisi bir arada olunca, ters mıknatıslanma yapar. Mümkün değil ikisinin bir arada olması.'
'1.5 milyarlık islam alemi, Müslüman Türk Milleti'nin ayağa kalkmasını bekliyor. Kalkacağız. Onun ışıklan gözüküyor. Bu kıyam başlayacak.'
Kıyam! Yani kalkışma... Ayaklanma...
Bunun için mi aynı Tayyip Erdoğan geçen Aralık ayındaki Siirt konuşmasında "Minareler süngümüz, kubbeler miğferimiz, camiler kışlamız" diyerek meydan okumuştu?
Ne dersiniz?
Bazı noktaları bir kez daha vurgulamakta yarar var.
Ne diyor Tayyip Erdoğan?
"Egemenlik Allah'ındır" diyor. "Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir demek koca bir yalandır" diyor. O yüzden yasalar "islam'a aykın olamaz" diyor. "Aykınysa değiştirilir" diyor.
Bir başka deyişle: "Kuralı insan koyamaz" diyor. "Devletin düzeni de, her şeyi de tslami esaslara göre belirlenir" diyor.
Kısacası: "Laik düzen olmaz" diyor. "Dinle devlet ayrılmaz" diyor. "Devlet ve toplum düzeni dini esaslara tabi kılınır" diyor.
Başka ne diyor Erdoğan? "Hem laik, hem Müslüman olunmaz" diyor..
Bal gibi olunur! Laiklik en sade anlamıyla din ve devlet işlerinin birbirinden aynlmasıdır. Dinin kamu alanından çekilmesidir. O yüzden hem Müslüman olursun hem laik.
Dini kendi vicdanında yaşarsın. Namazını kılarsın. Camiye, Cuma'ya gidersin. Orucunu tutarsın. istersen örtünür, istersen başörtüsünü ya da türbanını takarsın. Ezanını dinlersin. Çocuğuna Müslümanlığı öğretirsin. Bunuın için Kuran kurslarına, imam-hatip liselerine ilahiyat fakültelerine gönderirsin..
Hepsinin yolu açık Türkiye'de, kapalı değil. Bütün bunlan yaparken de dinle devleti ayn ayn yerlere koyarsın..
Türkiye bu gerçeği çok uzunı yıllardır yaşıyor. Laik demokratik cumhuriyet bunun için var. Bu ülkede Müslürmanlığı kendi vicdanında yaşarken, aynı zamanda laikliği benimseyenler çok büyük çoğunluğu oluşturuyor.
Bu çoğunluk, camiye, ezanaı, ibadete karşı değil. Ama din ile devlet düzeninin karıştırılmasına karşı. Dinin pollitikayci alet edilmesine de karşı.
Kadınla erkeğin eşitliğinden yana bu büyük çoğunluk. Kadının ikinci sınıf bir yaratık haline getirilmesine kairşı çıkıyor. Parlamento'nun yaptığı yasaların dinle irtibatlandınlmasına tarafftar değil.
Medeni Kanun'a, Ceza Kanunıu'na islami esasların karıştırılmasının da kesin karşısında bu büyük çoğunluk.
Bütün bu nedenlerle, bizim ülkemizde Müslüman-Laik çelişkisi yok.
Laik-antilaik çelişkisi var.
Demokrat-köktendinci çelişkisi var.
Antilaik, köktendinci olan kafa, Tayyip Erdoğan kafası... Bu kafa, egemenliğin kayıtsız şartsız millete ait olduğunu koskoca bir yalan sayıyor. "islama aykın kanun yapılamaz" diyor. "Dinle devlet ayrılamaz" diyor.
Bu kafada laiklik yok.
O yüzden demokrasi de yok.
Bu kafada irtica var! Çünkü demokrasi bu kafada küfür düzeni sayılıyor. Ancak, amaca ulaşmak için küfür düzeninden yararlanmak, yani demokrasiyi bir araç olarak kullanmak da bu kafanın bir kurnazlığıdır. Tabii yerseniz!"
hafta sonu oynanan derbiyle ilgili görüşlerini bugün köşesinde dile getiren yazar. yazının tam metni:
''bu bir radikal galatasaray taraftarının kendi evindeki fenerbahçe yenilgisi sonrasında kendi kendisiyle bir dertleşme yazısıdır.
veyahut bir hayal kırıklığının kağıda dökülmüş hali de sayılabilir.
ne yazık, fenere yenilmek sanki bizim alın yazımız.
mağlubiyetin acısı ve hüznü... belki de pazar gecesinden itibaren içinde yaşadığım dünyayı yazımın başlığı daha iyi ele veriyor:
evet, fenerbahçeye üstelik ali sami yende yenildikten sonra...
söylenecek ne kalıyor ki?..
bu maçı kaybettikten sonra sözün hükmü artık yok. ne söylesen boş, evet aynen öyle, boş...
hatta şu kadarını bile söylemek dilimin ucuna geliyor:
bu yenilgiden sonra bana şampiyonluk kupasını getirsen dahi, şunu iyi bil, yine belki sevinirim ama kendini kolay affettiremezsin.
yaşadığım düş kırıklığı o kadar derin çünkü...
daha kötüsü, gidiş böyle devam ederse içimden cim bomla ilgili yazı bile yazmak gelmeyecek.
mustafa hocanın beşiktaşına bakıyorum. aslanlar gibi mücadele edip eskişehirspor karşısında 2-0dan maçı çevirip 3-2 kazanıyorlar.
şampiyon adayı bursasporla i̇stanbul büyükşehir arasındaki dişe diş maçı izliyorum, heyecan kasırgası halinde geçiyor.
bir de bizim pazar akşamı ali sami yendeki ruhsuz halimize bak.
ne büyük hayal kırıklığı...
aylar boyu bu maçı bekliyorsun. saracoğlundaki yenilgiden sonra ali sami yende, kendi evindeki rövanşı iple çekiyorsun.
üstelik takım fenerbahçeden daha iyi bir görüntü veriyor.
i̇nişli çıkışlı olsa da, bir maçtan diğerine insanı şaşırtsa da, hatta aynı maçın içinde hem saçını başını yoldurup, hem aslanlar diye bizi bağırtsa da, takımdan bir türlü umudunu kesmiyorsun, kesemiyorsun.
sonunda iyi bir şeyler olacak, sabırlı ol oğlum diye kendi kendine gaz vermeyi sürdürüyorsun.
ama içinde de hep bir sıkıntı... peşini hiç bırakmayan bir tedirginlik...
bu takımda bir şeyler eksik, bu kadar pahalı yıldızımız var ama yine de olmayan bir şey var duygusu içini kemirmeye devam ediyor.
her maçta biri büyük bir hata yapıyor, yıkılıyorsun. kalecin, savunman güven vermiyor. orta sahan takımı taşıyamıyor.
i̇leride yıldızların var ama çok istikrarsız, bir iyi oynuyorlar, bir kötü. üstelik muhteşem goller kaçırabiliyorlar.
trabzonspor maçında, iyi de oynayan emre güngörün büyük bir hatasıyla yıkılmıştık. bir hafta sonra da, johnson ruhuyla (kanat atkayanın deyişi) 30-35 metreden topa çakan selçukun golü ve bunu yumurtlayan leo franco hatasıyla da fener karşısında yıkıldık.
neden, niçin?..
erman toroğlu, gösteri takımı hüviyetinde diye tarif ediyor cim bomu. rıdvan dilmen, rijkaard intihar etti! derken, mehmet demirkol da rijkaardı sorgulamaya başlamış:
galatasarayda yetenek var. ama bunun farkında değiller. çünkü bunu kullanacak bir organizasyon sağlayamıyorlar.
bundan sorumlu olan kim?
hocamız frank rijkaard!
rijkaard devrim mi, yoksa gökmen özdemirin deyişiyle masal mı?..
bu takımın temeli mi yanlış atıldı?
taşlar yerli yerinde değil mi?
yol haritası mı iyi çizilmedi?
elimizde iyi topçular var ama hocanın taktiksel yanlışları mı cim bomu çıkmaza sokuyor?
hepsi haklı, yerinde sorular...
benim içim yanıyor, fenerbahçeye bir kez daha, üstelik kendi evimizde yenildik çünkü...
gerisi boş!
diyorum ki:
çok daha iyi bir galatasaray istiyoruz, hem fenerbahçeyi evire çevire yenebilecek, hem de yalnız türkiyede değil, avrupada da bir zamanlar olduğu gibi sarı kırmızı bayrağımızı dalgalandıracak bir galatasaray.''
hükümeti nasıl yıkar, yağlarım diye sıraya girmiş ve bu seferde askerden sonra yargıya saldırmaya başlamış piyonlardan biri.
aferim iyi eğitmişler sizi.
yani bugünkü hasan ceman o zamanki hasan cemal'den nefret mi ediyor şimdi ?
nefret değil tabii. ama eleştiriyor ! her $eyi siyah beyaz gözlükle görme alışkanlığından kurtulmaya çalışıyor. entelektüel şüpheden kendini azade kıldığı bir dönemi sorgulamaya çalışıyor. doğruyu yalnız biz biliriz diyen kimilerinin insanlığa pek faydası dokunmadığını anlatmak istiyor. yaşadığı düş kırıklıklarını yerli yerine oturtarak iç dünyasında barış ve özgürlüğü yakalamaya gayret ediyor belki de ...
düşüncede bağımsızlığı, hoşgörüyü, hayatı bütün renkleriyle sevebilmeyi belki de yaşadığım bütün düş kırıklıkları öğretmeye başladı bana.
1960larda kuşkulara, sorulara yer olmayan bir düşünce dünyasında volta atıyordun.
ama yine de 1968'de prag baharı rus tanklarıyla ezildiğinde kafam karışmıştı.
40 yıldır ab, kıbrıs, kürt sorunu, ermeni sorunu gibi konulardan başka bir şey yazmayan, her milliyet aldığımda yazdığı sayfaya bakmadan geçtiğim adamı milliyetten soğutan liboş.
