Bu yaşımda bile, harry potter okuduğum dönemleri özlemle anımsadığımı düşünürsek, çok şey kaybettiklerini söyleyebileceğim insanlardır. Bazı kitaplarını 2-3 kez okudum. Filmlerini aynı keza.
izlemedikleri ve * okumadıkları için neler kaybettiklerinin asla farkında olamayacak kişilerdir.
harry potter çocuk kitabı değildir. çocuk kitabı gibi başlamış fakat 4. kitapla birlikte çocuk kitabı olmaktan tamamen çıkmıştır. özellikle olayların hız kazandığı ve soru işaretlerinin yavaş yavaş çözüldüğü son 3 kitabı gerçekten anlayarak okuyan bilir ki orada dünya siyasetinden * insanlığın ebesine atlamış fikir akımlarına kadar çok şeye ayar verilmekte, eleştiri getirilmektedir. j. k. rowling bütün seriyi harfi harfine planlayıp birinci kitaba öyle başlamış, kurgusunu incelikle dokumuştur.
çocuk filmi sanarak insanların çok şey kaybettiğini söyleyebilirim.
hayal dünyası sadece çocuklara ait değildir
filmi bütünüyle izlerseniz
ayılıp bayılarak izlediğiniz pulp fiction, reservoir dogs, la haine'den hiç bir farkı yok
sinema gözüyle bakarsanız.
allah aşkına, hala insanlar şu seri için çoluk çocuk işi diyebiliyor ya şaşıyorum. yıllarca insanların zümrüdüankadan sonra düzeleceklerinin hayalini kurdum. snape'in always'ini okurken insanların zamanında bu seriyi küçümsedikleri için utanacaklarını düşündüm. hatta bazılarının zamanında hevesle mektup beklemedikleri için üzüleceğini bile düşündüm. Ama hayır, insanlar inatla önyargılarıyla hareket etmeye devam ediyorlar. kendi paşa gönülleri bilir, yıllarca uğraştım yakın çevrem bu harika hikayenin bir parçası olsun diye ama beni takan olmadı. *
