çocukluğu kitaplarını okuyarak adeta büyülü bir şekilde geçmiş, tam anlamıyla gerçekleşemese de çocukluğunda hayal gücünde canlandırdığı dünyayı beyaz perde de görmek isteyen yetiskindir. ayni yetişkin 11 yaşına girdiği yaz Baykuşla gelecek hogwarts kabul mektubunu dört gözle beklemiştir. benimdir o yetişkin.
acaba olur mu be deyip annesinin elindeki terliği oklavayla expelliarmus diyerek attırmaya çalışır. Var böyle psikopatlar. Sonuç annenin ufak bir şaşırması daha sonra falsolu terliği kafaya yeme hadisesi.
Acayip seviyorum bu seriyi. Kitabı, filmi farketmez hastasıyız. Yeter ki harry potter olsun. Evde de bir sürü asa, figür, lego var, hala bir tane daha alacağım zaman çocuk gibi heyecanlanıyorum.
