* babam çok severdi bu adamı. leeds united da top koşturduğu zamanlar derdi "bu çocuk iyi topçu" diye. trabzonsporluyum ama onu bol bol izleyip bana babamı hatırlattığı için galatasaray a teşekkür ediyorum.
yanılmıyorsam ankaraspor maçıydı kamera bir ara yedek kulübesini gösteriyordu kewell aydınla yan yana oturuyordu. aydının yüzünde -benim gibi futbolcu yedek bırakılırmı uleyn gibi bir ifade vardı. birde harry kewell ın yüzüne baktım sanki paf takımdan yeni alınmış ve heyecanla maça girmeyi bekleyen genç futbolcu gibi maçı takip ediyordu ve yüzünde en kibir sinir ifadesi yoktu.işte bu yüzden harry kewell büyük bir futbolcu.
bunca yıldır futbol izleyen, galatasaray'ın hiçbir maçını sektirmeyen biri olarak kalbimde farklı bir yere sahip futbolcu.
şimdi düşündüğünüzde ne isimler geldi geçti galatasaray'dan, efsane 2000 kadrosu var bilmem nesi var. yerlisi yabancısı onca efsane adam oynadı bu kulüpte, öyle ki diğer büyük takımlarla karşılaştırmaya bile gerek duyulmayan kadrolar kuruldu, başarılar kazanıldı. hakan şükür, hagi, taffarel, bülent korkmaz gibi adı duyulduğunda galatasaraylıların içini titreten isimler geldi geçti. ama her nedense hiçbir futbolcuyu harry kewell kadar sevemedim.
bildiğin seviyorum lan adamı, kardeşim gibi, en yakın dostum gibi, çocuğum gibi, arayıp halini hatrını sorasım geliyor bazen. maçta ayağına her top gelişinde daha bir dikkatli izliyorum, dünya üzerinde ayağına topun en fazla yakıştığı adam budur herhalde. sevimli hallerini salak bir gülümseme ile izliyorum... birisi bu adama sert dalınca "hoop lan" diye ayaklanıyorum, elimde sopa olsa gider döverim herhalde. hani mahallede küçük kardeşini döverler de sen de gider o elemanın ağzını dizine indirirsin ya, o hesap. yerde kalınca korkuyorum, kötü birşey olmuş mudur diye... gol atınca yıkıyorum ortalığı, maçtan sonra gidip "iyi vurdun helal sana" diyesim geliyor.
takım seramoniye giderken önündeki sabri'yi rahatlatmak için onun omuzunu sıkan, takım gol attığında gol atan oyuncuya ilk koşan, kendisine asisti yapan oyuncuya hakkını veren galatasaray'ın yıldız futbolcusu. denilene göre antremanlarda genç futbolculara yardım da etmekteymiş. bu özellikleriyle süper ego sahibi olmayan bir futbolcu izlenimini uyandırmıştır. kalitesini sahaya da yavaş yavaş yansıtmaya başladığını da görüyoruz. sakatlanmadığı taktirde bu seneyi domino edeceği aşikar. ingiltere'den gelen yıldız bir futbolcu. kaliteli, yetenekli, arkadaşlarına yardımcı... her haliyle bu senenin açık ara en iyi transferi...
eğer türkiye deki futbolcular futbolcuysa, o fulbolcu değildir. eğer fultbol acımasız ve nedensiz, aynı milli formayı giyen futbolcuların birbirini boğazlaması demekse, o futbolcu asla değildir. eğer futbol, küfür etmekse, tükürmekse, aynı tekneden ekmek yediğin insanların sağlığına ve meslek hayatına kast etmekse, o futbolcu değildir. eğer her hafta sonu bu ülkede "futbol" adı altında bir meşin yuvarlak tepilip ne olduğu belli olmayan bir aktivite oluyorsa, o futbolcu değildir. eğer, sırf pohpohlamak ve "oyuncuyu kazanmak" adına, üzerine kutsal galatasaray formasının bile yakışmadığı, sorumsuz ve bilinçiz insanlara "kaptanlık" verilebiliyorsa, o lider değildir. eğer, bu kokuşmuş ve paranın hakimi olduğu futbol endüstrisinde; göstermelik fair play şovları, yaldızlı organizasyonları ve reklamla dolu göstermelik "sözde" güzellik dolu enstantaneleri ile futbol oynanıyorsa, o futbolcu değildir.
ama o futbolcudur. sporcudur. "zeki, çevik, ve ahlaklı" dır. onun dünyasında herşeyden önce insanlık gelir, saygı ve sevgi gelir. ekmek yediği ele sırtını dönmemek gelir. yeşil sahalara onu seven insanları mahçup etmemek için çıkmak, onları hayal kırıklığına uğratmamak, arkadaşlarını zor maçlarda yalnız bırakmamak, yaradanın kendine verdiği güç ve yetenek ne kadarsa bir damlasını bile esirgemeden canını dişine takıp ortaya koymak gelir. asla kibir ve gurur yapmadan, sırf takımının maç esnasında bulunduğu tehlikeyi bertaraf etmeyi "kendi" sorumluluğu bilip, kendisinden asla beklenmediği bir mevkiide oynamak gelir. şiddetin, aşırı ve tehlikeli hırsın, çirkefliğin süregeldiği bu dünyada gülümseyerek "onların kusuruna bakmayın" mesajı vermek gelir.
son olarak, eğer ki galatasaray a hiç yakıştıramadığım bu yönetici sıfatındaki insanlar, bu "adam gibi adam, insan gibi insan" a, gelecek sezon da olsa kaptanlık pazubandını ümit karan, ayhan akman ve hatta "lincoln !" den alıp vermezlerse hayatımda ilk defa, galatasaray lı olmaktan gurur duyamayacağım.
galatasaray a takımı profosyonel futbolcusu harrison kewell a mektup :
bizi affet harry, senin kalibrene denk bir futbol ortamı saylamadığımız için, alçakgönüllülüğüne, sadakatine ve sayamadığım; sahip olduğun her türlü erdeme saygıyla, senden özür diliyoruz. seni çok, ama çok seviyoruz. biraz bencilce olacak ama, senin gibi formasına layık futbolcuları uzun yıllar aramızda görmek istiyoruz. fedakarlığını suistimal etmek gibi olmasın, o formadan başka forma giymemeni istiyoruz. yanımızda kalmanı, mağlubiyetlerimizde ve hüzünlerimizde seni görerek, sözlerini duyarak teselli bulmak istiyoruz. biliyoruz ki, sana daha çok ihtiyacımız olacak, hem de çok...
öyle bir futbolcu ki sanki türk kanından gelme..
öyle bir futbolcu ki sanki yıllarca galatasaray'da oynamış..
öyle bir futbolcu ki mevki tanımaksızın oynama becerisine sahip..
öyle bir futbolcu ki mesafe tanımaksızın gol atma yeteneğine sahip..
öyle bir futbolcu ki galatasaray formasına en çok yakışan..
öyle bir futbolcu ki turuncu formasını giyince 'erkek olmasam veririm' dedirten..
öyle bir futbolcu ki galatasaray ruhunun istediklerini fazlasıyla verebilen..
beni galatasaray' a tekrar ve tekrar aşık eden en büyük etkensin, iyi ki varsın..
