hep batıyla uyumlu olmak için harf devrimi yaptığımız avunuldu. halbuki harfi değiştirince o dili anlamış olmuyoruz ki.herhangibi katkısıda yok dil öğrenmeye. hatta daha zorlaştırıyo. el alışkanlıkları dolayısıyla. peki türkiye cumhuriyeti neden alel acele latin harflerine geçti.
makssat yaygın görüş olan türk dünyasını birleştirmek. bir nevi turancılık ama biraz sofft hali. o dönem rusya türklere zorunlu olarak laatin alfabesiyle yazmayı şart koştu. amaç belli dil din birlikteliğini koparmak. aynısı dinde zor ama denendi. neyse o dönem matıken en doğru hareket olarak bizimde latin harfleri kullanmamız olacaktı. çünki engelleyemiyoruz. bunu gören ruslar bir süre sonra türk ırklarına kiril alfabesini şart koştu. zırt bırt alfabe değiştiremiyeceğimizden artık latin alfabesi kaldı. bunu göremeyen batı hayranları hep yakın olma taklit etme ezikliğiyle düşündüler bunu. şimdi arapça öğrenirken de amacımız yakın olmak değil mi. bizim kendi toprağımız olan yerlerle kendi dillerile konuşamıyosak, bi ingilizin yabancı olduğunuzu öğrendiğinde perfekt ingilizce konuşsanız dahi nereden nasılsın tarzı basit "öğrettikleri, ezberlettikleri" konuşmaların dışına çıkmasından önemsizdir. tam anlatamadım ama arapça bizim komşularımızın dili. ingilizce hangi ülkenin dili.
sakalda kir ve bakteri ürüyomuş. kirin ürediği enterasan bi bilgi hakkaten. bakteri üremesi için nem veya su sağlanması lazım. sakalda yüzey genişlediğinden nem olmuyo hava akımı vücudu rahatlatıyo. ha sen sevmezsin sakalı ama peygambrimiz tavsiye etmiş. erkeklerde bi tutam sakal olucak. ne bilimsel ne dinsel yazdım be.
Gerekli miydi bilmiyorum, ama türkçeye olumsuz bir etkisi olmamıştır, hele hele kuranı anlama konusunda herhangi bir etkisi olmamıştır, zira bazılarının dediğinin aksine, kuran alfabesi öğrenen herkes ecdad mezar taşlarında yazılanları okur ve anlar, arapça harfler kullanılmış olması yazılanın Türkçe olduğu gerçeğini değiştirmez.
Ekleme: kuran okumayı öğrenmek arapça bilmeyenlerin kuranı anlayabileceği anlamına gelmiyor.
Ses ile harf arasındaki farktan ve Yeni Uygur Türkçesinin Arap harfleri ile bütün seslerinin temsil edildiğinden bihaber olanların müdafaa etmeye kalktığı devrim.
arapca harflerin turkcemizde zengin olan sesli harfleri iyi bir sekilde yansitamadigi gibi nedenlerden dolayi yapilan devrim. ayrica telgraf ve matbaanin bulunusu da arapcanin zayif oldugunu daha da ortaya cikarmistir.
bir halta benzemeyen, saçma sapan ve çağdışı ucube arap alfabesini terk edip, müthiş, kolay, anlaşılır ve modern alfabeye geçmemizi sağlayan inkılaptır.
canım türkçem, canım türkçemiz.
en çok da hoşuma giden, bazı yobazların sike sike canım yeni alfabemizle yazmak zorunda olmaları.
"harf devrimi de harf devrimi, mezar taşı da mezar taşı, dedem de dedem" diye inleyenlerin ağzındam düşürmedikleri, aşağılayıp durdukları devrim.
peki sorarım onlara, daha önce de harf devrimi olmamış mıydı türk tarihinde? türkler doğuştan mı arap abecesini kullanıyordu? eski türkçe (uygur abecesi, göktürk abecesi) alfabeleri, ne oldu da değişmişti?
madem dedenizin mezar taşını okuyamıyorsunuz, daha daha büyük dedelerinizin mezarlarını, kitabelerini hiç mi hiç okuyamazsınız. bir de bu açıdan düşünün. safi dinsizleşme yaftası yapıştırmadan evvel...
kazım karabekir paşa nın enteresan tespitler yaptığı değişim. kemalistlerin hoşuna elbette gitmez.
-----------
Kazım Karabekir Paşa:
“Bu fikir bir zamanlar Avrupa’da herc ü merci (kargaşası) mucib oldu. Bu cereyan evvelâ orada başladı. Bizim Islâm hurufâtımız (harflerimiz) kâfi (yeterli) değilmiş. Binaenaleyh (bundan dolayı) Latin hurûfâtı isti’mâl edilmeliymiş. Orada bazı arkadaşlarımız bu fikrin mürevvici (destekleyicisi) oldular. Fakat neticede bunun felâketli olduğunu anladılar ve pişman oldular. Bu fikrin müthiş bir felâket olduğunu Arnavut (Arnavut’lar bizden önce değiştirdi) kavmi de pek geç olarak anladı.
Maatteessüf (maalesef) arzederim ki, Azerbaycanlı arkadaşlarımız da bu felâkete bugün düştü. Bu hususta, hususî olarak bizden de fikir soranlar oluyordu. Biz bunun vehâmetini ve bu harflerin değiştirilmesinin bugün küre-i arz üzerinde yaşayan 350 milyon Islama ait olduğunu söyledikse de onlar anlaşılmaz bir şekl-i hurûf kabulü noktasına doğru yürüdüler.
Arkadaşlar, bugün hangi ecnebi (yabancı) ile görüşseniz, ilk işi ve diyeceği söz:
`Türkçe gayet güzel bir lisandır, kolaydır, fakat harfleri fenâdır.´
Bunlar bütün ecnebilerin ağzında ve sizinle ilk görüşen bir ecnebinin size ilk telkin edeceği şeylerdir. Ve bu fikir ekseriyetle gayrı- Islâm insanlardan ibâret olan birtakım tercümanlar vasıtasıyla her tarafta ve hasseten (özellikle) Istanbul’da ecnebilere telkin edilmektedir.
Binaenaleyh bugün bir kuvvet vardır ki, bu kuvvet bütün cihana karşı bu propogandayı yapıyor: `Türk yazısı güçtür okunamaz.´
Bendeniz bu mesele ile bizzat uğraştım ve Arnavutluk ihtilâli içinde bulundum. Acaba bu Latince kabul edilebilir mi? Bu kabul edildiği gün memleket herc ü merce girer. Herşeyden sarf-ı nazar (vazgeçmek) bizim kütüphanelerimizi dolduran mukaddes kitaplarımız, tarihlerimiz ve binlerce cilt âsârımız (eserlerimiz) bu lisanla yazılmış iken, büsbütün başka bir şekilde olan bu harfleri kabul ettiğimiz gün en büyük bir felâkete uğramış oluruz.
Derhal bütün Avrupa’nın eline güzel bir silah verilmiş olur. Bunlar âlem-i Islâma karşı diyeceklerdir ki: `Türkler ecnebi yazısını kabul etmişler ve Hıristiyan olmuşlardır.´ işte düşmanlarımızın çalıştığı şeytanetkârâne fikir budur.
Bizim hurûfâtımız okunmaz değil, belki hûrûfâtımız dünyanın en güzel şeklidir, ikinci bir nokta daha var ki, bendeniz ecnebilerle iki sene Harb-ı Umûmîde (Dünya Savaşı) beraber çalıştım, onlarla karşı karşıya aynı şeyi not ederek, ecnebiler bir sahife yazıncaya kadar ben on sahife yazar işimi bitirirdim. Almanca- Fransızca hurûfât hep böyledir ki, bizim dilimizi terennüm (ifade) edecek hiçbir Latin hurûfu yoktur. Bugün Fransızca hurûf o kadar karışıktr ki bizim dilimizi kabil değil terennüm edemez. Bu mesele inceden inceye tedkik edilmiştir. Binaenaleyh istirhâm ediyorum zararlı olan -ki zararını bilhassa Islâm kavimleri çekmiştir- bu gibi mesaili bırakalım, böyle fikirler içimize girmesin. Sonra büsbütün lâl ü ebkem (dilsiz) olur ve bütün âlem-i Islâmı üzerimize hücum ettirir ve kendi aramızda birbirimizi yeriz. (…) … Başka taraflardan da pek kaba fikirler içimize zerkediliyor. Bunlardan kendimizi sıyânet edelim (koruyalım).”
