harf inkılabını savunanların getirdiği argümanlardan biridir. o zaman akla şu sorular geliyor:
1) okuma yazma oranının yüksek olması latin alfabesine geçmeden yükselmiyorsa o zaman latin alfabesini kullanmayan israil, rusya, çin ve japonya'da okuma yazma oranları neden yüksek?
2) osmanlı'da okuma yazma oranının düşük olması, osmanlı yazısının zorluğundan kaynaklanıyorsa neden zor alfabelere sahip olan japonya ve çin'de okur-yazar oranı yüksek? adamlar bizden daha mı zeki? hem yazıldığı gibi okunmayan ingilizce dünya dili değil mi? yazıldığı gibi okunmayan fransızca bir zamanların medeniyet dili değil miydi?
3) osmanlı'da köyler de dahil olmak üzere tüm müslüman halk kur'an harflerini bilirken okur yazar oranı neden bu kadar düşük gösterilir? kur'an okumayı bilenler potansiyel okur yazardır, çünkü az bir çabayla osmanlıcayı da öğrenebilirler.
4) inkılaptan sonra okur yazar oranı %0'a düştü. sonra hızlı bir şekilde arttı. bu artış, osmanlı alfabesi için yapılsa (halk zaten kur'an okumayı bildiği yani harfleri tanıdığı için) daha hızlı olmaz mıydı? amaç okur yazarlığın artması ddeğil miydi?
arap dilinin türk insanının dil yapısına uygun olmaması, ses ve söyleyiş'ine en yakın ve en çağdaş olan latin harfleri daha uygun görülmüştü. şöyle olsaydı böyle olurdu diye kurmaktansa bugünki mevcut düzeni tartışsanız daha aydınlık günlerimiz olacak.
osmanlı devleti döneminde halkın kuran okuyabildiğini ileri süren zevatın itiraz ettikleri gerçek.
ulan o kadar kuran okuyan vardıysa hâlk neden şeyhlerin, şıhların elinde oyuncak oldu? niye bu kadar ayaklanma çıktı? üstelik dindar olduklarını iddia edenleri bugün tutan da yok. isteyen arap elifbası'nı da öğrenir arapça'yı da osmanlıca'yı da. arap harfleriyle bunu yazan tosun okuyana kosun yazan kâğıdı görünce yerden alan, öpüp başına götüren, sonra da bir köşeye ya da katlayıp cebine koyanlar bu ülkenin dinsizleri mi? osmanlı devleti'nin en görkemli çağında okuma-yazma bilenlerin toplam sayısı bugün yalnızca istanbul'da okuma-yazma bilenlerden azdır. öyle ki ilk mektebi bitirip okumayı çözeni memur yapıyorlardı.
zor alfabe başka şey dile uygun alfabe ise apayrı bir şey. arapça gibi üç-dört seslisi olan diller için içinde sesli olmayan arap alfabesi sorun değildir. gelin gelelim türkçe gibi içinde kapalı-açık, uzun-kısa gibi tonla sesli harf olan (ki bunlar günümüzde kullandığımız alfabede de gösterilmemektedir) bir dil için arap alfabesi yetersizdir. şöyle örnekleyeyim: hzl yazarsınız arap alfabesiyle. hızlı mı olur hazal mı hızal mı bilmezsiniz. tümceye göre fill in the blanks oynarsınız. hzr ile olacakları bir düşünün... hazır, hızar, hazar, ahzar... bir de bunların bazısında r olmadığını, elif ile gösterildiğini düşünün... sıçtınız mı? ulan benim adımı bile yazamazsınız be arap elifbası'yla!
üstüne üstlük japonya'da 8 yıl, çin'de bir ömür öğren öğren bitmez bu iş. japonlar romaji'ye geçmeyi tartışıyor ciddi ciddi.
devrim öncesinde %7-8 aralığındaki okuma-yazma oranı 10 yılda bunun on katına çıktı. bazı sığırlar kızları okutmadıkları için falan bu oran bu kadar güdük kaldı. yoksa çatır çatır %99'u da bulurdu.
kamal atatürk'ün ölümüyle dil devrimi ne yazık ki yarım kaldı. ama yarımı bile arap elifbası'nın bütününden daha uygundur dilimize. abuk subuk konuşmanın kimseye bir hayrı yoktur.
hayır, bunun tersini savunanın kendisine uygun gördüğü takma ad da dilci!!!
Bazı insanların Atatürkün getirdiği harf inkılabını islamiyeti çürütmek için, insanları arap dilinden uzaklaştırarak,zor olduğunu düşündürerek dinsizliğe sürüklediğini düşünürler. Ve bunun içinde çabalar başlamıştır. örneğin kuran kursları açılmaya ve yoğun hizmet verilmeye başlanmıştır. Bunun alında yatan asıl sebep istatistiki bir rakama ulaşarak arapçanın aslında kolay öğrenildiğini harf inkılabının üstte yazdığım birtakım durumların üstünün örtmek istendiği için yapıldığını kanıtlamaya çalışmaktır. Fakat harf inkılabıda Atatürkün diğer yaptığı inkılaplar gibi yerinde ve doğrudur. 3 ayda okumak ve yazmak varken 1 yıl gibi uzunca bir sürede niye öğrenilsin ve zorlanılsın ki?
