baştan sona yanlıştır. neden?
belli ki bunu da dilimize pelesenk etmiş bozguncular.
tıpkı, doğrusu; güzel bakmak sevaptır
olan atasözünü değiştirip tahrip ederek güzele bakmak sevaptıra dönüştürdükleri gibi.
şimdi bunlar mantıkta mahir.
"neden böyle?" diye sorguladığında karşına cevap olarak koyacak bir argümanları olmalı. hemen bulmuşlar;
insan hapşırdığında yani o hapşırma anında kalbi dururmuş bir an; bu sebepten çok yaşa dermiş dost dosta. yok ya! senin demen ile nasıl olacak o iş? bari "çok yaşa inşaallah" de ki dua olsun.
ne o allah'ın adını anmaya mı utanıyorsun? hapşıran kişiye arapça bir şey söylemene gerek yok birader. dualarını türkçe etmiyor musun?
ilk önce şunu söylemeliyim ki hapşıran kişi madem hapşırma anında kalbi duruyor ve sonrasında yeniden çalışmaya devam ediyor,
"kalbimi durdurup sonrasında yeniden çalıştıran allah'a hamd olsun" demelidir.
sen de bir daha hapşırdığım zaman çok yaşa deme birader.
"kalpleri durdurup sonra tekrar çalıştıran allah'a hamd ederim" de.
sen de hamd et. uzun geliyorsa sen de elhamdülillah de. 10 kişi oturuyorsak 10'umuz da elhamdülillah diyelim. hepberaber allah'a hamd edelim. durumu hayırlı bir hale getirelim. hapşırmanın diğer adı hamd etmek olsun. çok yaşa diyerek emretmeyelim kimseye. farkında olmadan fıtratımızı bozmayalım. hatta bozguncuların aksine daha da düzeltelim bozulan fıtratlarımızı. esnediğimizde, aksırdığımızda, hatta abartayım parmaklarımızı çıtlattığımızda bile hamd edelim. fena mı?
fatiha'da, o tekrarlanan yedide, o her şeyin anahtarı yüce surede rahman ve rahim olan allah'ın adıyla (bismillahirrahmanirrahim) başladıktan sonra ne demeyi öğretiyordu mevlam bize;
bütün övgüler ve hamdler yanlızca alemlerin rab'bi allah'a yapılır."
allah'ın "ne kadar az şükrediyorsunuz" cümlesinde dersine iyi çalışan çocuk olalım o zaman. fatiha'da öğrettiği gibi. hamd edelim. alemlerin rabbina hamd etmek ne güzel. elhamdülillah!'
