ben koğuştaki en belalı adamı bulup hayatımda hiç etmediğim kadar büyük kavga eder ölümüne yani . adamı döversem herkes bana saygı duyar. rahat ederim mapusta.
koğuştaki mazlumlardan bir tanesine yanaşıp koğuşta millete haraç kesen onları sebepsiz yere darp eden birisi var mı onu sorarım. her cezaevinde ve koğuşların yarısında mutlaka böyle bir tane "koğuş ağası" vardır. sen ona değmesen bile o sana mutlaka değecektir. o yüzden o bana değmeden onun kim olduğunu öğrenip ona allah ne verdi ise dalardım. eğer bastırırsam o orada olduğu sürece bana bir daha bulaşamaz. eğer bastıramaz isem yüzde 50 koğuşumu değiştirirler yüzde 50 zaten yaşayacağım ızdırabı 1 kat fazlası ile yaşarım.
gençler senede 2-3 defa cezaevi ziyaretine gidiyorum. hiç öyle bizim dizilerdeki gibi değil içerisi. hani allah korusun oralara düşerseniz bir hızır reis ne bileyim ramiz dayı gibi mazlum dostu birileri gelip sizi koruyacak zannetmeyin..
kütüphane görevlisini kafalarım. çünkü o bana hücreme kitap getiriyor ayağına kitap içinde şiş, eğe gibi yaşamsal ihtiyaçlarımı getirir, sigara karşılığında.
(bkz: çok film seyretmek)
