bu eleman kesinlikle senaryoyu önceden okumuştur. (diziler için söylüyorum) ulan zaten ben hapishaneden çıkacağım bari kilo almim, çıkınca kızları tavlamayla filan uğraşmim, kahvede arkadaşlar "ulan mal mal yatmaya mı gittin?" demesin diye iki şınav çekeyim filan triplerindedir. ve bu vatandaşları rahatsız eden kazık kadar adamlar yemekhanede kavga çıkartır.
"ulan herifteki pazuya bak bende yok o kadar. dur dalayım şuna ağız burun kırim" derler ve dayak yerler. müdür iki tarafada ceza verir fakat ceza sadece o kazık heriflere geçerli olur.
hapishaneye giren abinin aklından şu düşünce geçmektedir "olur da hapishaneden çıkarsam beni buraya tıkanlardan intikmam almam lazım, bunun için form tutmalıyım." zaten umuttur insanı yaşatan.
hollywood yapımı hapishane içerikli filmelerin vazgeçilmez klişesidir. ana karakter olmasa da mutlaka kaslarını geliştirme amaçlı spor yapan zenci kardeşlerimiz görünecektir. bizim hapishanelerde ise en baba spor voleyboldur. onu da bilmezler öööyllee oynarlar (bkz: pardon).
adamı kusturan amerikan filmi klişelerinden biridir. özellikle vakti zamanında başarılı asker, polis, özel timci, gerilla falan olup hapse düşmüş birine hapisten çıkarma karşılığında özel bir görev teklif etmeye gelen abiler elemanı muhakkak bu modda (şınav çekerken, boks idmanı yaparken , halter kaldırırken vs vs) bulurlar.
adanalı dizisinde maraz ali adlı karakterin yaptığı eylem. her gün spor yapıp torba döverdi. 6 tane kaslı herif hapishanenin bahçesinde kıstırdılar bunu ama ne fayda... hepsinin ağzını yüzünü dümdüz etti sonra da fark var adlı şarkıyı dinletti hayranlarına...
Adamlarin orda fazla yapacak islerinin olmadigini düsünürsek gayet mantikli bir harekettir. Hapishanedede olusalar kendilerine ceki düzen verip hayatlarina devam etmek zorundalar. Hem spor yaparak deşarjda olabilirler.
