Hapishanedeyken yazarlarımız, aslında en iyi ortamlarını bulurlar. Tüm günlerini düşünmek ile geçirirler ve yanlarında sadece kalemleri ve kağıtları vardır. Bakın mesela ne der nazım hikmet;
'Bir kurşun kallemim vardı, ben içeri düştüğüm sene
Bir haftada yaza yaza tükeniverdi
Ona sorarsanız: ’Bütün bi hayat...''.
Bana sorarsanız: ‘Adam sende bi hafta...’. Anlayana.
