grimm kardesler'in insanlığa kazandırdığı kült masallardan biridir. üvey anneleri hansel ve gretel adlı bu çocukları istemediği için, satıcı babaları üvey annenin gazıyla bu iki biçare yavrucağı ormana bırakmaya karar verir. çocuklar ilkinde olayı sezip, çakıl taşı bırakarak giderler ormana ve böylece dönüş yolunu bulup tekrar eve dönebilirler. ama baba ikinci denemesinde başarılı olur. çünkü bu defa çakıl taşı bulamazlar ve ekmek kırıntıları bırakırlar geçtikleri yollara..akşam olduğunda ekmek mekmek hak getire tabi. yollarını bulamayıp, kaybolurlar. ormanda aç bitap dolanırken şekerden bi ev görürler. atlarlar hemen. ama evde çocukları kandıran bi cadı yaşamaktadır. cadı gretel'i ayak işleri için hansel'i ise daha sonra yemek için besleyip, şişmanlatmaya çalışır. ama masalımız mutlu sonla biter, hansel ve gretel cadıyı kazana atıp kurtulmayı başarırlar.
çocuklara anlatılabilecek en yanlış hikayedir. bombok dersler vermektedir.
1) üvey anneler kötüdür, babanız yeni anne getirirse bilinki siki tuttunuz.
2) evden 1 kere kovulduysanız, 1 daha kovulacaksınız.
3) yağmacı bir zihniyetle elalemin şekerlerine dadanmalısınız.
4) genç yaşınıza aldırmadan yaşlı insanları kazana atıp öldürmelisiniz.
5) geberttiğiniz yaşlı insanın mücevherlerini çalmalısınız.
6) daha sonra çaldığınız mücevherlerle zengin olup sizi en başta defeden üvey anne ve boktan babaya geri dönün, size iyi davranacaklardır.
sonra niye her gün otuzbir çekiosun diye sormayın bana, dertten çekiyorum azizim. bu hikayelerin psikolojisi beni bu hale itti! seçim getirin bana, akp'ye oy vericem!
annemin ilkokula yeni başlayan kuzenlerime hediye ettiği kitap.. çocukken okumuştum tabi ama o zamanlar nedense dikkatimi çekmeyen çok önemli bir detayı kuzenlerime kitabı okurken yakaladım.. hansel ile gretel, şu meşhur cadıdan kurtulmak için kitabın sonunda cadıyı cayır cayır yanan sobamsı bir ocağa atıyorlar artık her neyse kadını yakarak öldürüyorlar yani.. kimse de bu nedir aga demiyor bi de utanmadan resmetmişler bu sahneyi.. yemin ederim ürperdim..
çocukken ablamı kaybedersem geçtiğim yollara ekmek kırığı bırakarak beni bulmasını sağlayacaktım hansel ve gretel gibi.*
o kadar inanmıştım ki buna. hiç unutmayayım diye sürekli anlattırırdım hikayeyi.*
kişinin açken yazmış olabileceği türden bir masaldır. masalda devamlı olarak "yeme eylemi" unsuru dikkatimizi çekmedi değil. sen bizi ne sandın? seslenmek istiyorum yazarına.. bizim örflerimize uygun değildir, kızancıklar aklına estiğinde evden kaçamaz, ev çikolatadan değil olsa olsa keşkülden olmalıdır, babaları önce cadıyı öldürmeli sonra da çocukları dövmelidir, cadı zaten öldüyse de "yatacak yerin yok, cehennemde görüşürüz" gibi serzenişlerde bulunmalıdır, vs vs.
