cem yilmaz'in, gosterisinde, kadin programlarina atifta bulunarak, "butun mahalle tren yapiyor, biz evde kos kos oturuyoruz" diye sitemde bulunmasidir.
cem yılmaz'ın bir gösterisinde yaptığı, hani derler ya "hem komik hem de bir o kadar da düşündürücü" diye ahanda öyle bir esprisi.
haberleri veya kadın programlarını seyrederken hayretlere düşüp dile getirilen anlamlı cümle esasında. cem yılmaz da buna benzer bir konu üzerine yapmıştı espriyi. zaten onlardan da çılgını yok memlekette.
teyzeler... amcalar...
kimin eli kimin neresinde...
hani biz marjinaldik? hani bizdik çılgın olan...
eskiden ulu orta anlatılmayan sapıklıklar, şimdinin modern adı altında yutturulan olay ve durumdur. edepsizlik hat safaya ulaştığından artık gülünür hale gelmiştir...
taksim'de marjinal grup diye şiddete maruz kalan eylemcilerin, cizre'de pkk asayişi eline aldığında devletin hiç bir şey yapmaması sonucunda sorduğu sorudur.nasıl bir ülke burası anlayan beri gelsin.
ankarada, aynı okulda eğitim gören kız öğrencisi ile cinsel ilişki yaşamaya başladığı, birlikte gittikleri bir AVM’nin tuvalet ve otoparkında aracın içinde sarılarak öptüğü, cinsel istismarda bulunup oral seks yaptırdığı” ileri sürülmüş bir kadın öğretmenin.
çirkefliğinize, iğrençliğinize, iki yüzlülüğünüze, samimiyetsizliğinize, o çok övündüğünüz vicdanınızın yalnızca o bölücü komitelerinizdeki mevcudiyetinize işlemesine söveyim mi lan bu sefer?
ölüyoruz.
her gün defalarca binlerce kez, her uzvumuzla katrilyonlarca kez, o resmi makamlardaki sayısal ifadelerin verilerin maddi manevi ayrıldığımız parçalarla çarpılmasıyla elde edilen sonuç kadar, sonsuz kez, fazlasıyla öyle bir ölüyoruz ki masumca suskunca yaşamak marjinal kalıyor bu dünyada.
öyle bir ölüyoruz ki, yaşayan utanıyor lan yaşayan! ölenin ardından yaşayan kendinden utanıyor. aynen öyle ölüyoruz.
öldürüyorsunuz.
ve artık o bahsettiğiniz sahte vicdanınız zerrece umrum değil.
bıktım.
ülkede kimsede şuur kalmamış arkadaş inanıyorum artık.
bir kendini bilmez çıkıp diyor ki patlama polis otosunaymış kahkaha... nasıl olur ya, nasıl olur da bir vicdan hani o vicdan insansın ya hani sende de vardır nasıl olur da bir insanın ölümüne gülebilir.
ben daha bir kez patlama görmedim yaşamadım (marjinal olarak, bu ülkede patlama tatmamak marjinalliktir) o patlama sesini o silah seslerini duyunca ağlıyorum. ne canlar diyorum yarabbi ne canlar gitti. orda olsam, birebir yaşasam o anı, o patlamadan o silahlardan hani bir şekilde canlı kurtulsam, kahrımdan ölürüm lan kahrımdan. sen nasıl, nasıl nasıl ya nasıl dersin oh olsun poliseymiş diye.
lan nerde senin hak savunan özgürlükçü vicdanın?
nerde senin o bedene hapsettiğin ruhun insanlığın (varlarsa şayet, yoklarsa varlığının sebebi ne?)
peki bir diğeri, hükümet yanlısı sözde, ak partili, vatansever olacak ya gözüm, diyor ki masum canları öldürmek vicdansızlıktır. yardım götüren gençlerin toplandığı yere yapılan patlamada aynı adamlar yav solcularmış ama onlardaa... diyorlardı. sıvamış kolları vatanseverlik yapıyor? herhalde yani. devamını yazmaya yüreğim yetmiyor.
lan hani masum canlar vicdan yaşama hakkı. hani hani?
bıktım. samimiyetsizliğiniz her olayda gözlerimin önüne serildikçe bir şey yapamamaktan bir şey değiştirememekten bıktım.
sizinle aynı düşünmeyenlere güttüğünüz kinin yaşama hakkını gasp etmeyi meşru kıldıracak kadar fazla olmasına çıkıp avaz avaz bağıramadığım için, bağırdığımda anlayamayacağınız için, anladığınızda beni asla o kafanızdaki kategorilerde canlandıramayacağınızdan, sizin gibi düşünmeyen herkese yaptığınız gibi, beni de linç edeceğiniz için size de kendime de çok kızıyorum.
ülke ''herkes benim gibi düşünse savaş denen bir şey olmaz dünyada'' diye düşünen kafalarla dolu.
öyle olmuyor işte efendim. herkes benim gibi düşünse dediğin an savaş başlıyor.
bu gaflet yüzünden ölüyoruz. madden manen katrilyonlarca kez ölüyoruz.
kızgın üzgün ve ölüyüm.
ama korkmayın efendim, vicdanına samimiyetine sahip çıkanlar olarak, her ölenle binlerce kez tekrar ölenler olarak, düşünenler ve ilginç bir şekilde hala madden yaşayanlar olarak;
korkmayın efendim bu ülkenin marjinalleri hala bizleriz.
vicdanımızla yaşayarak ne kadar da farklıyız herkesten!
