Demin denk gelip takılı kaldığım trt1 dizisi. Şu müzikleri yok mu ne zaman duysam duygulandırıyor beni, bi de aşk/ayrılık üzerine konuşup alttan müziği yiyince bir fena oldum. Etkilendim mi, yoksa ağlamaya dünden razı mıydım bilmiyorum ama duramadım.
Ayrıca tarık karakterine yine gıcık oldum. Ulan sevdiğinden, annenden, mahallenden, sevdiklerinden ayrılıyorsun! insan azıcık duygulanır dimi? Odun ıtır bile gözyaşı döktü lan, adamda yaprak kımıldamadı. Şu ıtır ve tarığı atsalar diziden çok iyi olur, denk gelince bile iki dakikalık seyir zevkimin içine ediyorlar.
trt neden böyle amatörce diziler yapar anlamak mümkün değil. tamam yandaş sevindireceksiniz ama bari iyi iş yapın da al gülüm ver gülüm'leriniz göze batmasın.
Bir leyla işe mecnun samimiyeti kesinlikle yoktur. Samimi mahalle ortamı kurulmak istenmiş ama yapmacık bir hal almıştır. Klişe bir kurgusu var. Her karakterin bir sevdiği olacak diye bir şey yok. 2 aile de bu kadar paralel ilerlemesi inandırıcılıktan ödün vermiş.
neşeli günler filmi havasında olmuş, hatta film, dizinin ilham kaynağı olmuş. ilk iki bölüm bunu çok hissettirdi. Cengiz Bozkurt, Erdil bakkal rolünden sonra bu karakter ile kendini bir level yukarı taşımış adeta. dizide en tutulan Karakter bana kalırsa. izlerken trt yine yapmış dedirten bir dizi daha.
izlenebilir bir duygusal mahalle komedisi. cengiz bozkurt dizideki şener rolüyle leyla ile mecnun dizisindeki kaypak erdal bakkal'ı bir level daha ileriye taşımış. Dizide eksikliğini hissettiğim şey ise muadillerinde bulunan mahallenin bilge adamı rolündeki esaslı bir karakterdir. Münir hafiften böyle bir karakteri anımsatsa da bu boşluğu doldurmamaktadır.
trt'nin güzel dizilerinden bir tanesi daha. güldürülü ve ailecek izlenebilir.
bu trt dizisi merakı bana eski sevgilimden bulaşmış olabilir; onlar da çok izlerdi.
trt'nin bu tür yapımlarda şöyle bir güzel yönü var; oyuncu kadrosunu türkiye'nin en kaliteli oyuncularını bir araya toplayarak oluşturabiliyor..ve de roller oyunculara tam oturuyor.
