Bu sekerlerden hoşlanmayan bir tek ben varım galiba. Ygs'ye girdiğim yıl en odaklanmam gereken anlarda millet sözlesmis gibi sırayla ambalajı açıp kütür kütür yerdi bunları.
her kafadan bir ses çıkınca iş başa düştü. her birini tek tek tadarak siz uludağ sözlük okurları ve gelecek nesiller için değerlendirdim.
öncelikle en cazip ve gizemli görünenden başladım. evet mavi:
mavi olan mentollü. ancak çok keskin bir mentol değil. tadı vicsin eski mentollü pastiline benziyor. ben smint gibi daha keskin mentollüleri tercih ettiğimden biraz zayıf buldum.
ikinci olarak sarıyı denedim. sarı bildiğimiz limonlu bonbon tadında. ne uzar ne kısalır. güvenilir bir klasik.
üçüncü ve son denemem elbette ki kırmızı olandı. bu doğal kirazla alakası olmadığı halde literatürde kiraz diye geçen acıbademimsi suni aromaya sahip. sevmedim.
sonuç olarak eski ve güvenilir limon aromasıyla sarı olanı seçiyorum.
Kırmızı çok güzeldi karanfil tadı vardı. Kebapcidan çıkarken ağız kokusuna iyi gelsin diye attığımız kurutulmuş karanfil tohumlarına benziyordu. Samimi geldi sevdim.
