hamama giden hanımların , yanında 14 üne gelmiş ergenliğin doruğundaki oglunu da getiren diger bir hanima itiraz cümlesidir bu. çocukluktan çoktan çıkmış , genç bir adam sayılabilecek oglan ilk dikizcilik tecrübesinide yaşar bu sıcacık ortamda . mahalleye döndüğünde arkadaşlarina da anlatmak için ne gördüyse kaydeder hafızasına. dönüm noktasidir onun için. artık yeri erkekler hamamıdır çünkü...
müşterisinin kocasına hallenen hamamcı teyze imasıdır. gencecik delikanlı varken babayı istemesi tuhaftır tabi; ama bu işler zevk meselesi ne de olsa. bana düşmez gerisi.
çocukluğa dair utandıran detaylardan biridir.
rahmetli babaannem mahalledeki teyzelerle giderdi hamama.
bir gün bizimkiler bir iş için şehir dışına çıktı 2 günlüğüne.
beni de babanneme bıraktılar.
tabi o gün de bu hamam gününe denk geldi.
daha evvel babannemin evini yakma girişiminde bulunduğum için beni evde bırakmadı o da, beni de götürdü hamama.
9 yaşındaydım o vakit.
ne bileyim hamam diye bir yer görmemişim, içeri girdik oha bir sürü kadın içeride, yarı çıplak.
evet 9 yaşında çocuğuz ama piçiz yani, az fırlama değiliz biz de.
neyin ne olduğunu biliyoruz yani.
ulan o vakte kadar plaj sahil dışında hiç görmemişim böyle çıplak kadın.
plaj sahil tamam da burası bir iç gıcıklıyor, çok değişik geldi bana ellam.
bir ona bakıyorum, bir buna, bir berikine.
kiminin memeleri açılmış, kimi baldırına sabunluk yapıyor.
fena yani durum.
tabi ben böyle dehşet bir şekilde bakınırken, orada bulunan kokoşlardan biri seslenmez mi?
"hanım hanım babasını da getirseydin bari" diye.
ben hemen atıldım.
"teyze ben sana bakmıyom ki..."
az daha kavga çıkacaktı.
neyse babannem beni aldı çıktık hamamdan.
benim aklım hala orda ama.
soruyorum babanneme, "babanne bir daha gelicez mi?"
"yok oğlum sen artık babanla gidersin" diye yanıtladı.
güzel bir gündü yani.
yaaa, eskiler iyiydi be.
yokluk vardı bizim zamanımızda.
yoklukla büyüdük biz.
şimdiki nesil nereden bilecek?
yazıyor telefona "meme" diye, dünyanın memesini görüyor bir saniyede.
biz öyle miydik?
