içişleri bakanı beşir atalay`ın bizim hükümet döneminde slogan haline getirdiğimiz işkenceye sıfır tolerans prensibiyle şu anda hamdolsun ülkemizde işkence yoktur yumurtlaması. yıllardır aynı masalı dinlediğimiz devlet yetkililerine kurumlar arası kuvvetler ayrılığı ilkesini hatırlatmak isterim. anayasa mahkemesi kafasına eserse aynı terane, polisin kafasına eserse aynı terane, jandarmaya da eserse aynı. söz konusu kişisel hak ve hürriyetlerin her defasında kapalı kapılar ardında sadistçe çiğnendiği bir ülkenin elbette dışarıya karşı göz boyaması da şatafatlı olur. devlet genetiğine işlemiş darbe kodları ile demokrasi aynı kazanda pişirildiği sürece işkence olur, ama aslında işkence sayılmaz. hukukun üstünlüğü olur, ama aslında hukuk mukuk orta da gözükmez.
