bir gün padişah, vehbi efendiyi yanına çağırır ve: "bana öyle bir şiir yaz ki bir mısrasını okuyunca içimden seni öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise ödüllendirmek gelsin" der.
azm-u hamam edelim, sürtüştürem ben sana,
kese ile sabunu, rahat etsin cism-u can.
lal-u şarap içurem ve ıslatıp geçirem,
parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahsan.
eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?
lale ile sümbülü kakülüne nevcivan.
diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,
bir gümüş ibrik ile destine ab-ı revan.
Koskoca devletin -ki adi Osman- basindakilerin ne kadar luzumsuz islerle ugrastiginin ve ne kadar sig zevkleri olabildiginin kaniti olan (uydurma degilse tabii) edebi eser. demek ki adam padisah da olsa buyuk sair de olsa bildigin kahve muhabbeti cevirebiliyormus...
