uçabilme yetenğine sahip olması onu çok korkutucu yapar değilse sıradan bir varlıktır ama size doğru uçuyorsa kalbiniz sırtınıza yapışır uzatmadan hemen ezilmesi gerekir.
yaz aylarından nefret etmenize neden olur. yaşama sevincim kaçıyor sanki zombi istilası olmuş gibi hissediyorum kendi evimde vals yaparak yürüyorum. her an her yeri kontrol etmem gerekiyor gibi oluyor. tavukların kafa oynatması gibi sürekli ani hareketlerle bir oraya bir buraya bakıyorum. gözüme takılan her siyah şeyde irkiliyorum. sabahları ayakkabı giyerken çılgınca ayakkabımın üstüne basıyorum önce varsa ezilsin diye bi' yanım alabildiğine inşallah yoktur yarabbi derken diğer yanım ise inşallah vardır ve ölmüştür diyor. sonra ulan varsa ve ölmüşse bu ayakkabıyı nasıl giyicem diyorum. hiçbirinde olmuyor. ama ihtimali bile yeterli. yatarken yatağımın yakınındaki tüm duvarlara küt küt küt vuruyorum varsa kaçsınlar diye. ortada bıraktığım her kıyafeti giymeden önce balkondan sirkeliyorum. ve son zamanlarda toplamda 3 tane öldürmüş olmam beni iyice paranoyak yaptı. spor ayakkabılarımdan birini iyice yıkadım. ev ayakkabısı olarak kullanıyorum. çıplak ayakla gezmek imkansız artık benim için.
mutlu musun hamam böceği!!! mutlu musun ha mutlu musun? beni yakında kendi evimden atacaksın. kirayı da ödersin bi' zahmet.
