teorik olarak marksizmden kopuk bir ifadedir. halk denildiğinde içinde proleterya küçük burjuva, köylüler vb. çok geniş bir kitle ele alınmaktadır ve bu kitlenin içinde bir öncü sınıf olmadığı sürece her kitle kendi içinde dağınık bir orkestradır herks kendi kafasınca bir melodi çalar ki, bu istenilen sonucu geciktirmekten daha fazla birşey yapmaz.
halk katmanlardan oluşmuş bir yapıdır. bunu göremeyenler teorik ve pratik olarak saplandıkları yalnızlığın içinden kurtulamıyorlar. halk olarak bahsedilen küçük burjuva, işçi, tarım emekçileri, aydınlar gibi birbirinden çok farklı katmanlar vardır. ki bu bile yeterli değildir. elbette demokratik devrim aşamasında bu grupların işbirliğinden ve bir halk cumhuriyetinden bahsedilebilir fakat günümüz türk solunun yaptığı en büyük hata halkla, öncü sınıf arasındaki farkı görememekte yatıyor. işte bu nedenle dayandıkları sınıflar hep kendilerine ihanet ediyor.
