hergün aynı yolu gitmekten bıkmış, pencereden aynı görüntüleri görmeye alışmış artık sıkıntıdan bari birşeyler okuyayım derdinde olan insandır muhtemelen. haa o sarsıntıda zor oluyordur, tuğla gibi kitaplar yerine bir mizah dergisi ya da ince kitaplar daha uygun olabilir o ayrı.
not: pek dövülesi insanlar değildir, bir çoğu o kitabı karşısındakine susuz yedirir aman dikkat.
entellektüel bir hava yaratmaya çalışır bu kişi fekat iç ses "ulan kulaklıkları taktık müzik dinliyorum bide elimde kitap bu sefer son durağa kadar bi hatun muhabbete giricek olum." diye zangır zangır titretir bu şahsı.
günümüzde bu işler için internet gibi bir nimetten yararlanmayıp hala bu çıkmaz sokaklara girerek yaşayan bu nesli koruyalım zira tükenmek üzeredirler.
tanım: dövülesi insandır.
sabah sabah işe gitmek için bindiğim halk otobüsünde yanımda gerçekleşmiş olaydır. malum kahraman kulaklıklarını takmış müzik dinlemekte ve sabah olmasından kaynaklanan neden ile yolcuların akraba olma derecesine kadar geldiği durumda ben çoğu insan gibi tutuncak adam gibi bir yer bulmakta zorlanınken malum şahıs çantasından don kişot kitabını çıkartıp okumaya başlaması ve beni benden almasıdır. ya zaten müzik dinlerken kitap okuyan insanları anlamam hadi müzik dinlerken daha iyi anlıyorsun okuduğunu, lan ayakta nasıl okumayı beceriyorsun. millet sallana sallana gidiyor düşmemek için ufak akrobasi hareketleri yapıyor. sen bide çıkartmış kitap okuyorsun.* havan kime senin, ya tam bir kültür patlamasısın kitap okumadan yaşıyamıyorsun ya da kitap okuyarak hava yaratma durumunu fazla abartmışsın. bakın ayakta giderken bile kitap okuyorum, entel'im ben. *