Uyan 68'lim 78'lim
Halkım uyan
Elde giden
Toprak değildir Vatan
Uyan
Gel mücadeleye gir
Yurdumu işgal edenleri
Ve
Sana hain diyenleri
Hainlerle,işgalcilerle
Kol kola girenleri
Aç gözünüde gör
Bir, bir..
Uyan
Kol kola yıkacağız engelleri
Birlikte yürüyeceğiz
Sevda şarkılarıyla
inleteceğiz
Köyleri ve şehirleri
Kolundaki
Paslı zincirleri Direnerek kırmalısın
Bir, bir 68'li yıllardan
Akılda kalan,
D i R E N i Ş T i R !
ahmet kayanın bir paris konserinde canlı söylerken kürdüz biz ölene kadar, kürdüz biz yeniden doğarız ölene kadar diye değiştirdiği grup yorum şarkısı.
tarihi ve kültürü olan, gelenek ve göreneklerine baglı bir halk için geçerli ve dogru olan laftır. aynı zamanda grup yorum un şarkı sözleridir, güzel bir parçadır.
Dünyaya salt kendi küçük, renkli, sıcak penceremizden baktığımızda mevcut dünyayı, üzerinde dönen oyunları, Büyük Ortadoğu Projelerini, savaşları, soykırımları, yıkımları anlamak olanaksız hale gelir. Bugün, dün ya da yarın, kimin kendinden başka dostu var, emperyal devletlerden başka, Somali'nin dostu var mıydı? Ruanda'nın? Etiyopya, Allande'nin Şili'sinin, Kosova'nın, bosna'nın, diktatör altında da yaşasa ve en iğrenç ambargolar altında da yok edilse bir geleceği olduğu umudunu taşıyan Irak halkının yanında kimse var mıydı, vücutları paramparça, lime lime edilirken, kim yanında idi onların? Hiroşima'da Nagasaki'de atom bombaları yüzlerce yıllık lanetini bırakırken kim vardı orada, Japon halkının yanında? Kurtuluş savaşını verirken kim vardı Türk'ün yanında?
SS'ler yok ederken Yahudi halkını kimse var mıydı, Küba'ya ambargolar uygulanırken, Vietnam yakılırken kim vardı? Peki bu insanlık tarihinin iğrençliklerine daha fazla örnek gösterilemez mi?
Bugün Lübnan'da, bağdat'ta Gazze'de de kimse yok!
Neden?
Yarın iran'da, Suriye'de, Venezuella'da ya da Bolivya'da olacaklar mı?
Hayır kimse olmayacak... (mı?)
Kim vardı ya da olacak, dün, bugün ve yarın onların yanında, kendilerinden başka?
"Halkım ben, parmakla sayılmayan
Sesimde pırıl pırıl bir güç var
Karanlıkta boy atmaya
Sessizliği aşmaya yarayan
Ölü, yiğit, gölge ve buz, ne varsa
Tohuma dururlar yeniden
Ve halk, toprağa gömülü
Tohuma durur bir yerde
Buğday nasıl filizini sürer de
Çıkarsa toprağın üstüne
Güzelim kızıl elleriyle
Sessizliği burgu gibi deler de
Biz halkız, yeniden doğarız ölümlerde."
Yeni Türkü grubu, bu şiiri bestelemiştir 1979 tarihli buğdayın türküsü isimli albümlerinde. Bu albüm, grubun politik tarzda yaptığı tek albüm olarak kalmıştır. Meşhur mamak türküsü de bu albümde okunmuştur.
