biraz önce ntv spor da ki programında şöyle bir laf edip beni güldürmüş türk futbol efsanesi;
2002 dünya kupasını brazilya kazanınca herkes favori kazandı diye manşet attı. bizde şampiyona kıl payı yenilmenin haklı gururunu yaşadık. öyle yedi sekiz fark yemedik.
futbol, televizyon dünyası, türkiye ve dünya hakkında engin tecrübelere sahip efsane ustadır. hatıralar ve deneyim fışkırır bunyesinden. pele'yi kimse bilmezken röportaj yapan ilk gazetecidir. dünya kupası aşığıdır.
trt mektebi'nin ve ekolünün yaratıcı ve takipçilerindendir.
hiç unutmam! türkiye'nin dünya kupası üçüncülük maçı için güney kore ile yaptığı maçı anlatmak için davet edildiğinde emekli olmasına rağmen "onur duyarım" diyerek kabul etmişti. yıllar sonra bir futbol müsabakasının canlı yayınında sesini duyunca ağlamıştım o gün.
69'dan itibaren evlerimizin hoşgelmiş misafirleriydi onlar! evet! belki siyah-beyazdı televizyonlar ama ilişkilerimiz renkliydi, coşkuluydu, kardeşçeydi, reyting kaygusu yoktu, çıkar ilişkileri yoktu, programların içerisine saatler süren reklam sokma ibneliği yoktu, aile idik onlarla biz.
türk televizyonunun en değerli şahsiyetlerinden biridir. yıllardır değişmediğini düşünen biz genç nesil gibi ebeveylerimiz de aynısını söylüyor. yıllar, fiziğinden bir şey götürmediği gibi sadece göz torbalarına şişkinlik katıyor, her yıl biraz daha büyüyor. *
daha uzun yıllar yaşasın ki biz de çocuklarımıza 'yıllardır hiç değişmedi' diyebilelim.
