biktim dunyayi sirtimda tasimaktan
hayatin yorgunuyum ben rahat vurgunuyum ben
barut kan aclik bitirirken dunyayi
yok kelimesini hic duymadi
odalarimizin duvarlari
karneyi gormedi bile evimiz
ikinci dunya harbi yillari
yirmibesindeydim o sira
peder kostu beni bu zora
ilk ciddi imzami nikah dairesinde attim
hic unutmam o soguk kis gunu
kan ter icinde kaldim
sikintidan catlayacaktim
biktim dunyayi sirtimda tasimaktan
hayatin yorgunuyum ben rahat vurgunuyum ben
sonrasi yeknesak yillar
peder bey rahmetli oluncaya kadar
malk mulk edince intikal
anladim en zor meslegin adiymis hamal
biktim dunyayi sirtimda tasimaktan
hayatin yorgunuyum ben rahat vurgunuyum ben