sadece kendilerine zararları olsaydı hadi neyse, ama türkiye'deki oraya buraya bombalar koyup, masum insanların katlinden sorumlu terör örgütlerinin büyük çoğunluğunun marksist ideolojiyi benimsemelerinden dolayı durum değişmektedir. en önemlisi de bu kadar ütopik ve olmayacak bir fikri benimseyen insanlarla aynı havayı soluduğumu bilmek, bu gerçek canımı fena halde sıkmakta**
gerici, muhafazakar, cahil, dinci (ya da dindar farketmez), gücetapan, militarist, faşist, ırkçı ve bilimum sıfatlara sahip insanların varlığı bu kadar çokken "halen" yerine "şimdiden" kelimesi getirilmesi gerektiğini düşündüğüm tanımlama.
bize daha erken bu tip hayaller. hadi şimdi oruçken sakız çiğnemek orucu bozar mı onu tartışın siz..
hiç bir zaman hayal olmayan, idealimiz olan durumdur. bilip bilmeden, okumadan babadan öğrenme bigilerle bir çok yurdum insanının konuştuğu durumdur. araştırmazlar, öğrenmezler, duyduklarıyla yetinirler ve sonra da bir şey bildiklerini sanıp konuşan insanların uydurduğu cümledir.
öncelikle, karl liebknecht'in sözleri kulaklara küpe olsun:
" mümkünün son sınırına imkansızı elde etmek için çabalayanlar ulaşabilir ancak. gerçekleşmiş imkanlar, zorlanmış imkansızlıkların sonucudur. öyleyse nesnel olarak imkansızı istemek budala bir hayalcilik ya da kendini aldatmak anlamına gelmiyor. tersine, en derin anlamıyla politika demektir bu. bir politik hedefin gerçekleşmesinin imkansız olduğunu göstermek demek değildir. bunun göstereceği tek şey olsa olsa, bu tür bir eleştiriciliğin toplumdaki hareket yasaları konusundaki körlüğüdür; özellikle de toplumsal iradenin (yani bilincin) oluşumunu yöneten yasalar konusundaki..."
devrime ve sosyalizme her şeye karşın inanan, ama tedbiri de elden bırakmayıp her ikisinin de yalnızca bir olasılık olduğunda ısrar edenler var bir de... hani, ilk yaşanan yenilginin ardından şöyle bir cümle kuruverenler: "devrim, vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi."
devrim hiçbir zaman yalnızca bir ihtimal olmadı. bu kullanımıyla "ihtimal" sözcüğünü sol literatürden bir an önce çıkartmak gerekiyor. yenilebilirsiniz. yaşadığınız sistem en ağır fiziki müdahale dahil ideolojik ve siyasi tüm zor mekanizmasıyla üzerinizden geçebilir. dahası sosyalist mücadelenin içindeki bireyler bu sırada kişisel yenilgiler de alabilirler. ama bunların hiçbiri, bir zamanlar uğrunda kavga edilen sosyalizmi bir ihtimale indirgemez.
sosyalizmi piyangodan çıkacak büyük ikramiye gibi sunanların, aynı insanların daha gerçekçi buldukları yılbaşı çekilişine bilet almak için sıraya girmelerine kızmaya hakkı yok. uzak bir gelecekte yaşanacak mutlu günlerin ihtimali için mücadele etmektense, ya çıkarsa diye hafta sonu yapılacak çekilişe bilet almak niye mantıksız olsun.
devrim bir ihtimal olarak dahi güzel değil mi peki?
bu sorunun muhatabı sosyalistler değil elbette. ihtilal ihtimallerin en güzeli bile olabilir. ama sonuçta bu durumda da en fazla, bir ihtimal, hiç yaşama geçmeyecek bir hayal kadar güzeldir işte.
ya gerçekten yaşananı? bütün ezilenlerin şöleninde emekçilerin iktidarı alışı...
(bkz: insan hayal ettiği müddetçe yaşar)
kapitalizmden pandik yiyen insanlar bu hayalle yaşar, evet. bazıları da şeriat hayaliyle yaşar, hem de kimseden pandik yemeden...
insanların hayallerine kimse karışmamalı dedirten başlıktır. kominizm bir hayaldir. ama herkes bir hayalle hayata tutunur. kapitalizmin esir aldığı dünyada kominizmden bahsetmek hayaldende ötedir.ancak ılımlı islam yada teokrasi hayal edenleri düşündükçe, komunizm hayal edenleri küçük görmek anlamsızdır. her sezon başladığında her takımın taraftarı şampiyonluk hayali görür, takımı hangi lige, ne konumda olursa olsun. yada öss ye giren her öğrenci bütün soruları yapma hayali ile sınava girer. kimse bilerek yanlış yapmak istemeyecğinden bütün soruları yapma imkanı ile başlar. yada her yılbaşında milli piyango bileti alırız. bana bugüne kadar en fazla amorti çıkmıştır. ama her aldığımda zengin olma hayalim olur. komunizm hayal etmek de bunun gibi birşeydir.
kapitalizm gibi bir sistem devam ettiği sürece o hayalle yaşacak insanlardır. kapitalizm yok olduktan sonra zaten hayal kurmalarına gerek yok zira o sistemin içinde yaşıyor olacaklar.
Amerikadaki insanların çok yemekten obez olduğunu,Afrikadaki insanın açlıktan öldüğünü görüp 'burada bir terslik var'diyecek kadar kadar kafası çalışan insandır.
küba'da veya kuzey kore'de 6 ay ağırlanarak cezalandırılmaları, bu sürede komünizm'in ne olduğu da kendilerine gösterilmesi icap eden insanlardır. hayallerini gerçekleştirmeye kalktıklarında kemalistlerden iyi bir dayak yerler, demedin deme ibrahim.
kapitalizmin acımasız, sadece zenginleri düşünen sistemine isyan eden insanlardır. peki komünizm kapitalizme tek alternatif midir? tartışılır. ancak şu açık ve nettir, halktaki genel kanı olan "komünizm çok kanlıdır" tamamen bir yalandan ibarettir. tarihi kazananlar yazar sözünün doğruluğunu ispatlayacak şekilde kapitalizm yaptığı katliamları çok güzel saklamayı becermiştir. 20. yy.dan örnek verecek olursak 1. ve 2. dünya savaşları kapitalizmin yarattığı savaşlardır. bu 2 savaşta kaç milyon insan ölmüştür? bu ölen insanlardan kapitalist sistem sorumlu tutulmakta mıdır? hayır. çünkü kapitalist sistem kendini mükemmel şekilde korumaktadır. daha da yakına gelelim, kapitalizmin en güçlü ülkesi, amerika'nın, çok uzak değil 10 sene içerisinde yaptığı 2 savaşı görmek de bu değerlendirmeyi yapmamızda yardımcı olacaktır.**
işin daha ilginç yanı ise amacı toplumsal eşitliği sağlamak olan bir devlet düzeni* ile zengini daha zengin, fakiri daha fakir yapan bir devlet düzeninin* karşılaştırılması yapılırken komünizm'in insanları fakirleştirdiği iddiasında bulunulmasıdır. komünizm'in dünyada hiç uygulanamadığından bahsetmiyorum bile. ama ne de olsa gençler komünizmi amerikan yayınlarından, kapitalist yazarlardan okuyor. e ne de olsa cahillik mutluluktur.
