Şaşırarak tanık olduğum insanlardır. Ben üzülerek söylüyorum üzülmeyi bıraktım. Bir savaştayız artık. Nasıl hala üzülüp "lanet olsun teröre" " kanınız yerde kalmayacak " gibi boş laflar edecek taakati buluyosunuz kendinizde. çok şaşırıyorum. Bu olaylardan sonra nasıl paragrag paragraf dokunaklı yazılar yazabiliyosunuz ona da şaşırıyorum.
Ben ankarada sırf o gün tatilim olduğu için ölmedim yani "bana dokunmayan yılan" kafasında değilim. Tuzum kuru değil. Her an ölebilirim. Ama iki gün sonra kim sikine takar ki. Kısacası tepki bile verebilenlere şaşırıyorum. Verecekseniz tepki çıkın yakın yıkın." Bu ne lan böyle" deyin. " Birilerinin oğlu gemiciklerden kazandığı parayla italyalarda gezinirken 95 doğumlu sakalı bıyığı olmayan polis çocuklar ölüyor deyin. Bedenleri paramparça oluyor onların. Çıkın amina kodumun ucubeden hallice sarayında oturan kafayı rejimle bozmuş ülkeyi terör yuvası haline döndüren adamın sebep olduğu kalleş düzeni yıkın. Bunu yapmadiktan sonra ortalığın iyice bi amina koymadiktan sonra ah etmenin vah etmenin intikam yeminleri etmenin hiç mânası yok.
