Özledim.
Kardeşimin kokusu burnumda sızlıyor.
Birinin ölümünü kabullenemezken diğerinin yürüyememesi.
Kabuslar kötüdür.
Her gece ikisinin mezarı yanyana görüyorum.
Kendi gözyaşlarımın ıslaklığı uyandırıyor.
Şimdi hava soğuk kış geldi mezarının üzerindeki çiçekler ölmüştür.
Üşüyor mudur?
içimin üşüdüğü gibi.
Diğeri benden 600 km uzaklıkta.
Kaybetmenin korkusu.
iki gündür gökyüzüne bakmıyorum.
Oksijen ciğerlerimi yakıyor.^^^
Hayallerim uykularımı kaçırıyor.
Üstüne üstlük yaşam kavgasının dertleri omzuma biniyor, farkındayım ve biraz kenara çekilirsem her şey alt üst olacak!
Sıkıntılıyım , sabah ne kadar erken kalkacaksam o kadar geç uyurum ,başka türlü olmaz denilen.
Edit: sabah herkes 7 8 de uyanmıyor 4 te kalkanlarda var olduğunun bilinmesi gereken.
