saatin 00.00 olması ve hala "seni seviyorum" , diye yazacak birisinin olmaması durumudur.
facebooktaki arkadaşlarımın birisinde rastladım bu duruma ve içimden gelerek, "yeni yılın kutlu olsun, seni seviyorum", yazdım...
belki de yersizdi o an için, belki de bir saçmalıktan ibaretti ama o an için ikimize de kendimizi iyi hissettirecek bir şeydi bu.
bazen hepimiz ihtiyaç duymaz mıyız birilerinin bu sihirli cümleyi bize söylemesine? hep hayat "hoşgeldin yar, yüreğime boş verme, elalem ne derse desin hadi hadi hadi", değildir ki! bundan ibaret değildir ki hayat?! hepimiz bazen moralman çökeriz, kendimizi kötü hissederiz, yalan da olsa bir yalana sığınma ihtiyacı hissederiz bazen, boş beleş "seni seviyorum" lara kanmaz mıyız bazen hepimiz?
hayatın amacı aşk meşk de yaşamak değildir aslında ama sevilmeyi kim istemez ki sonuçta? çok coşkulu geçen bir gecenin yarısında aldığımız böyle bir mesaj ısıtmaz mı kalbimizi?
hayır yargılamayın beni, kandırmak istemedim bu sahte sözle, sadece kendisini biraz iyi hissetsin diyeydi tüm çabam, bundan sonrası ne olacak diye de düşünmedim hiç, gerek de yok ki...
sadece iki kelime, "seni seviyorum"... bazen en ihtiyaç duyduğumuz vakit bu vakittir belki de.
