asla bir teyze olmamaktır.
Çocuğa yakın hissedememek bir yana, hiçbir şey hissetmemektir.
Valla yelloz yengemden kaynaklanıyor olsa gerek. Tıpkı da anasına benziyor nasıl seveyim yaa.
Çocuğu öperken yengemi öpüyor gibi oluyorum ya sabırr.
Abi hatrına sevilir göstermelik.
Ben de kendi hala ve teyzelerimi goz onunde bulundurursam bir teyze degildir yorumunu yapabilirim ama bizzat olayin icinde olunca hala sifatiyla hic boyle seyler soyleyemiyorum.
Cok guzeldir yahu hala olmak. Biraz yaramaz olsa da kucuk hobbitim cogu zaman birlikte zivanadan ciktigimiz icin cok da seyyapmiyorum.
Benim bir tane yegenim var. Onun bir tane halasi var. Birbirimize cok guzel yetiyoruz o yuzden.
Abiniz varsa soyleyin cocuk yapsin. Baya sebek bir sey oluyor.
Essy bacımla ilk defa fikir ayrılığına düştüm ama kabul etmiyorum bu savı. ikisi de benim canımıniçi. Hatta halası olduğum yeğenime daha yakın hissediyorum diyebilirim. halası olduğum yeğenimle manen daha kuvvetli bağımız oluştu ikisinin bebeklik dönemlerini kıyaslayacak olursam teyzesi olduğum yeğenime nazaran. ikisi de büyüdüğünde nasıl gelişir ilişkilerimiz bilmem ama ben kendi halalarım gibi olmayacağıma söz verdim kendime. Ben hiç bir zaman o soğukluğu yaşatmayacağım yeğenime. Senin annen bizim kanımızdan değil gözüyle bakmayacağım ona.
Yemin ediyorum müthiş bir olay, öz abim olmasada öz abim gibi sevdiğim insanın 14 günlük bebeğine gözüm gibi bakıyorum. Abim arayıp halası özlemedin mi miniği gel artık biz seni özledik dediklerinde koşarak gittiğim, yanında her şeyi unuttuğum olay bu. Teyze oldum, hala oldum. minicik bir insanın varlığı ne kadar huzur verebilir işte bu kadar huzur veriyor..
halalığın teyzelik kadar güçlü ve duygusal bağının olduğunu düşünmüyorum. En fazla göstermelik severim. Içten bağlılığım ve sevgim yok.
Yahu bu çocuk hiç mi bizim genlerimizi almaz ya. Tıpkı anasına benziyor. Nasıl seveyim şimdi?
Neyse ya abimin hatrına samimiyetsizce sevgi gösterisi yapmaya devam.
7 yıl önce bu sabah işyerindeyken annem Aradı meğer gece bütün aile topluca hastaneye gitmiş benim haberim bile olmamış. Sabahta herkes uyuyor sanıp evden çıkmıştım. Türkçü olan abim adını Göktürk koymak istemiş bende göktuğ olması için diretmiştim. Neyseki sözümü dinleyip istediğim ismi koyacaktı. işyerinde vakit geçmiyor dakika başı doğdu mu diye herkesi sırayla arayıp taciz ediyorum. Sonunda fotoğraf geldi ama nasıl tombik, eller bi şekil filan. E bu kocaman doğmuş diyorum kendi kendime. Tabi ben heyecanla görmeyi kucaklamayı zor bekledim. ama küçük bey sarılık olmuş 1 hafta eve gelemedi. Sonra bi geldi minicik hap kadar bişey “e bu fotoğrafta daha büyük duruyodu” dedim. “Sanki internetten eşya alıyosun” diye dalga geçtiler benimle. Sonra o minik adamı çok sevdim ben.. bi laf vardır ilk yeğen evlat gibi sevilir diye, belki doğru bilmiyorum.. bi gülse dünyalar benim olurdu, beraber şımardık, eğlendik. ilk ayakkabısını, ben aldım.. ilk adımlarını benimle attı. Ve her birinde o kadar heyecanlıydım ki sanırsın ben yürüyorum.
Diş çıkartırken 2 defa havale geçirdi bütün aile hop oturup hop kalktık.
Yazmayı öğrendiği gün görüntülü konuşurken bana yazısını gösteriyordu. Ben halamı bu kadar sevdim mi inanın bilmiyorum ama yeğen bambaşka birşeymiş. Kıymetlim bugün 7 yaşında, huyu, suyu, sevdiği- sevmediği herşey haliyle bana benzemiş. Annem seni yeniden büyütüyor gibiyim diyor.. iyi ki doğdun Göktuğ’um hayatının başarılarla dolu olmasını tüm kalbimle dilerim.
