Bazen özlüyorum o günleri. Kahvaltı sofrasının saatlerce ortada kalıp, çayın soğuyup acıdığı ve gazetenin seri ilanlar sayfasına kadar okuduğum o günleri.
Haberlere inandığımız, köşe yazarlarına güvendiğimiz o günleri...
Haftasonları simitin yanında dayanamayıp alırım bazen hala.
ayrıca bilgisayarın telefonun karşısında robot misali oturmak yerine, uzandığı kanepe vb. gibi dinlenme yerlerinde sabah kahvesini alıp, purosunu tüttürürken gazete kokusu ile iç içe olan insandır.
ben internetten gündemi takip etmem bi gazete olcak şimdi laaps diye açıcam bulmacaları çozcem milletin fotosuna sakal bıyık çizcem bunların hiç biri internette yapılmıyor gazete şart.
gazetedeki haber ruhuna aşıktır, en az iki gazete alır, gazeteleri en ince ayrıntılarına kadar hatim eder, gazete okumak bir keyiftir onun için hatta gazete okumak için özel eldiveni vardır.
Dijital ortamda okunan gazeteyle elinle tuttuğun ve en önemli duyu organlarından bir kaçına hitap eden dokunup koklayabildiğin gazeteyi kıyaslamak o kültürü benimsemiş insanlar için bir hayli gereksiz gelir. Eğer amacınız bilgi almak ve bunu en ucuz yoldan sağlamaksa kendinize göre haklı nedenleriniz vardır.
