on senedir hic bir basarisi olmayan bir takimi tutmak, ha pardon cluj ve braga gibi mega takimlari saf disi birakmistir gecen sene, bide fenerbahce ve besikasin mahkeme karariyla altlara gitmesiyle ligte basarili olmustur son 2 sene..
bir fenerbahçeli olarak 2 kez şampiyonluğu kaçıran takımımla gurur duyup daha da fenerbahçeli olabiliyorsam hala galatasaraylı olanlar içinde bu durum normaldir.. anlamaları gereken bişey daha var ki eğer gerçekten taraftarlık sadece bi takımın sempatizanı olmaktan çok daha fazlasıyla sizin için kaçan şampiyonluklar alınamayanlar 0 puanlar değerinden hiçbişey kaybettirmez.. fenerbahçeliliği bi zamanlar dalga konusu yapanlar bunu en acı şekilde görüyor bugün için...
bir fenerbahçeli olarak fenerbahçe de aynı duruma düşseydi yine de takımımı bırakmazdım. herkes kendi tuttuğu takımıyla mutludur. bu hayatta fenerbahçeli galatasaraylı beşiktaşlı vs olmak kesinlikle utanılacak bir şey değildir.
sol frame de üstlerde olması sinirime dokunan başlık. özellikle derbiden sonra hortlaması ya ne olacağıdı dedirtecek cinsten. fenerbahçeye yenilmek demek her şey yolunda demek. bunu zaten biliyorduk. fenerbahçeliler kötünün iyisi takımlarını göklere çıkarmaya devam etsin.
bizim hala umudumuz var. aşkımız var.
ezik takım taraftarları gibi "kim yenerse ben onu tutarım abi" demeyip en dipteyken, hatta dibi görünmeyen kuyununda en dibindeyken bile onu tutan taraftarların başarabileceği şeydir.
tarihinin en utanç veren tablosu ile karşı karşıya kalsa bile takım kaptanını dövmeden takımını tutmaya devam eder. evet belki sokağa çıkmaya yüzleri kalmamıştır, evde oturup için için ağlıyorlardır ama takımını tutmaktan vazgeçmeyi bir an olsun bile düşünmemişlerdir.
bizimle hemen hemen benzer durumları yaşayan beşiktaşlılarıda dahil etmek gerekirse; bunu ne kadar anlatsamda galatasaraylı ve beşiktaşlı olmayan bilemez. nasıl bir göztepeli, takımı amatöre düşse bile yine de takımı uğruna ölümü göze alıp karşıyakada göztepe forması giyebilecek kadar seviyorsa takımını işte bu sevda da böyledir yeğen.
şimdi git ufak hesaplarınla masa başı oyunlarını oynamaya devam et ama sakın o kirli ellerini gerçek futbol sevgisiyle tutuşan taraftara bulaştırma!
2002 - 2003 sezonunun ilk yarısının sonlarından ikinci yarısının sonlarına dek hemen her takıma kaybettiği halde nasıl fenerbahçeli fenerbahçe' yi tuttuysa, o şekilde galatasaraylı olabilmektir.
bizim taraftarlığımız kabarık banka hesapları değil. gururla taşıdğımız ve yaşattığımız arma aşkıdır. öyle 2 3 mağlubiyetle utanacak olsaydık fenerbahçeli olurduk.
bütün bu gidişata rağmen, gerçek taraftarlığın ne demek olduğunu gösteren, sadece yendiği zaman değil, zor anlarında da takımının yanında olabilen, aralarında olmaktan gurur duyduğum taraftar grubunun gerçekleştirdiği eylemdir.
2002 - 2003 sezonunda süper ligdeki her takımdan gol yemiş, üst üste 7 ya da 9 maç kaybetmiş bir takım vardı hatırlıyor musunuz? hangi takım mı? şu anda şampiyonluğa oynayan fenerbahçe!
fenerbahçe bile kötü günleri geride bıraktıysa, hatalarından ders alacak, türkiye' nin en iyi altyapısına sahip galatasaray da karanlıktan aydınlığa çıkacaktır.
galatasaraylı olmak, 2003 - 2004 sezonunda takımının juventus' u 2-0 yendiği maçtan sonra ' tesislere kiremit koydurduk ' açıklaması yapan, haklı başarıyı tebrik etmeyi aklından bile geçirmeyenlerin aksine, gerektiği zaman saygıyı, gerektiği zaman sükuneti içeride taşımaktır. uefa kupasını kazanan hırsın tekrar döneceğini bilerek, meydanı boş bularak konuşanlara sırıtmakla yetinmektir.
herkes gider biz kalırız, biz galatasaraylıyız demektir. diyebilmektir demiyorum zira her ne kadar takıma, yönetime, futbolculara sinirlenenler olsa da galatasaray'dan vazgeçebilenine ben rastlamadım. etrafımda da bi hayli galatasaraylı da var hani. başarıların, futblcuların, yöneticilerin gelip geçici, renklerin, armanın ve forma sevdasının kalıcı olmadığını sananların böyle düşünememesi çok normal aslında. şimdi muhtemelen de anlamayıp ''haha adamlara bak lan 11 yıldır uefa kupası diyolar ahsdgasdasd'' diyeceksin. de zaten. bi de hazır lafını açmışken öpüp alnına koy ama dikkatli ol emanet ne de olsa !
