herkesin tavrı farklı olabilir ama iyi kötü belli bir yaşa gelmiş biri olarak dayak yemememin sırrını paylaşmak istiyorum sizlerle.
biri haksızca önüme geçerse vereceğim tepki şudur:
salağa yatmak.
evet, salağa yatarım. yıllardır önümdeymiş gibi davranırım.
hatta önümde sıkıştıysa ona alan açarım. orada mutlu ve rahat olmasını isterim. orayı yadırgamasın diye her şeyi yaparım.
bu tip toleranslarla bu yaşıma kadar dayak yemeden geldim. on dakika sonra oluverir ya. dayak yemeye değer mi? tepki gösterseniz belki adam ofisine götürür, sizi soyarak her yerinize "aslının aynıdır" kaşesi basar. kafanızı fotokopi makinesine koyup suratınızı kopya eder. a4 kağıdı bitmiş yazıcının tepsisine kağıt yerleştirtir. zarar görmek istemiyorum.
