Bir bardak dolusu boş laf.
Her gece yatmadan mideme bıraktığın,
Başka da bir şey değil.
Demiştim ya,
Açıklama yapmak zorunda değilsin her seferinde Haklı olmak değil, mutlu olmak istiyorum artık.
Her yaptığın hatayı af dileyerek siliyorsun öyle mi...
Kırgınlıklarım gamzelerimde saklı.
Gözlerime bakarsan..
Gülmüyorum.
Bu arada ben hiç hata yapmıyorum oysa.
Zorunluluklarım ya da sorumluluğum yok,
Yapılmaması gereken ne varsa
Düşünmeden, sadece içimden zaten öle geldiği için yapmıyorum.
Sende bir daha olmayacaklar ve pişmanlıklar hala..
Lütfen, yalvarmaktan ve saçmalamaktan vazgeç.
Ha birde,
Nolur söz verme artık bana..
Alışmak?
Evet o kötü bir alışkanlık.
Orta ve baş parmağının arasına sıkışmış,
Memnun gibi dursada, bitmesine yakın bir sigarayım gene.
Her iç çekişin yakar içimi,
Her ufak darben... Küllerim...
Sana karşı ördüğüm tüysiklet duvarlarım.
Ne alıkoyar seni benden, ne izin verir öte yana geçmeme.
Anlık yalan mutlulular yaşadıklarımız,
Ama olmadığım geçmişini unutmak, unutturmak zor.
Bilmediğim için, anlayamıyorum zaten de,
Her zaman olduğu gibi, boşver beni sen.
Bundan sonrası için pek bi fikrim de yok.
Sadece konuşup durmaktan ve
Cevabını bildiğim lanet sorulardan
Sıkıldım.
Bu kadar söküğü yamamak zor.
Ama yine de,
Sen bilirsin. Seni seviyorumlarına karşılık,
"Bende"lerim var şimdilik.
istersen önemli değilerim iğne iplik niyetine, Kolay gelsin.`
Kış bazen aniden gelir
Değiştirir ne varsa
En büyük aşkın bile
Dönüşür bir yabancıya
Benim yüzüm sana dönük
Seninse duvarlara
Son sözü ettin kazandın belki ama..
Yalnızsan geceleri, yalnızsan yatağında
Ve evin de bomboşsa kalbin gibi
Yalnızsan geceleri, yalnızsan yatağında
Söyle ne fark eder kim haklıysa
Buluştuk seninle yine
Geceleri rüyamda
Yan yana ama uzakta
Yaşadık bu aynı odada
Benim yüzüm sana dönük
Seninse duvarlara
Son sözü ettin kazandın belki ama..
Yalnızsan geceleri, yalnızsan yatağında
Ve evin de bomboşsa kalbin gibi
Yalnızsan geceleri, yalnızsan yatağında
Söyle ne fark eder kim haklıysa
