kendinizi zindana kapatılmış gibi hissedersiniz. insan yüzü görmezsiniz. çarşı izinleri pek yoktur. güvenliğiniz yoktur çünkü. bir şeyler almak için verdiğinizi paranın pkk üyesi orospu çocuklarına gittiğini bilmek acı koysada yapacak başka bir şey yoktur. o para size mermi olarak geri dönecektir.
hormonlarınız ne yazık ki askerde de faaliyet halindedir ve sizin gördüğünüz tek şey kısa boylu kara saç/göz ve kapkara tenli çelimsiz dişilerdir. unutursunuz güzel görünümlü şeyleri..dahası kürtçe her yerdedir. konuşulan türkçe ise arap aksanıyladır. ne rezalet.
giyim kuşamları da bir acayiptir. feodal yapı o kadar kendisini belli eder ki bir ağa adamları, esnaf, halk kesin sınırlarla çevrilmiştir ve asker...onlara hep özel bir gözle bakılır.
üstelik o dağlardan ölüm gelir üzerinize, bunu bilmek bile sizi mahfeder. ölüme bu kadar yakın olmak, şehit olarak ölmek kadar güzeli olmasa da...işte can tatlıdır derler ya...o bakımdan her zaman korkutucudur o dağlar.
haritaya baktığınızda ülkemizin sınırlarını görürsünüz değil mi ? hayır efendim yalan o sınırlar, zira giremediğiniz pek çok köy vardır hakkari ilçeleri köyleri arasında. yıkık dökük ve oraya giremezsiniz. o köyler o kansız köpeklerin kontrolündedir...ve o köyler bizim topraklarımızdadır...
işte budur hakkari'de/hakkarı'nin bir ilçesinde askerlik yapmak.
en kötüsü de...buradan kurtulduğunuz gün bile ölümün peşinizi birakmamasıdır.
dört gözle van'dan bindiğiniz uçağın ankara'ya hareket etmesini beklerken rötar haberi gelir, sikiym bi kurtulamadım derken...bir şehit cenazesi getirilir...uçağa konur ve havalanırsınız...
o şehit...arkadaşınız çıkar sizin.......ağlamak mı ? neyi değiştirir ki ??
orada askerlik yapan birisi olarak kısa bir tanım ve açıklama yapmak istiyorum ; hakkari de askerlik yapmak gerçekten her babayiğidin harcı değildir, orada askerlik yapmak çok zordur. hele kış şartlarında gıda eksikliğin,e su sıkıntısına, uyuma sıkıntısına, sıcak ortam sıkıntısına birde o tipi soğuğu eklenince öyle acınası hal alıyoruzki ben bile orada çekindiğim foroğraflara şimdi bakarken gözlerim doluyor kendime acıyorum, türk askerine üzülüyorum ama vatan için olduğunu düşününce göğsüm kabarıyor. açık söylemek gerekirse o bölgede size 5.000 tl maaş verselerde durmazsınız emin olun bundan, para için oralara kimseyi gönderemezsiniz, sadece vatan sevgisi ile gidersiniz. bu sadece hakkari içinde geçerli değildir, şırnak için ve birkaç ilimiz içinde geçerli. her gece ha basıldık ha basılacaz diyerek nöbet tutmak nedir kimse bilemez. ağır silah atışlarında acaba geliyolarmı bu sefer diyerek yerinden fırlamayı kimse bilemez. askerden geldiğimde sivil yaşamın ne kadar basit sorunlarla birbirlerini kırdığını gördüğümde üzüldüm, ben nelerle uğraştım orda millet neyle uğraşıyo burada diye üzülmekten başka birşey yapamadım... bu insanlar saygıyı hak ediyorlar...
Hakkari'de askerlik yapmak, askerdeyken yakınlarınızın sesinin titremesidir, anne babanın bir yandan üzüntüsü bir yandan gururudur. Bazı şeylerin anlaşılmasıdır, zorlukla her daim içiçe olmaktır, vatan hainlerinden alışveriş yapma zorunluluğudur Hakkari'de askerlik yapmak, çarşı iznine çıkamamak ve seninle aynı nüfus cüzdanını taşıyan o halktan utanmaktır. Doğu'nun turizme açılması gereken enfes manzaraları olan ne olursa olsun bizim vatanımızın bir parçası olan Hakkari Yüksekova'da askerlik yapan birisi olarak Hakkari'de askerlik yapmak bize oynanan oyunlara tanık olmaktır, Türk Ordusuna saygı duymaktır, komutanların üşüyen askere montunu vermesidir, Ramazan'da evinde agırlamasıdır ailesiyle beraber yemek yedirmesidir. Sınırda askerlik yapmak herkese nasip olmuyor keşke herkes gitse de görse. *
Güzeldir. Yüksekova uzunsırt, şemdinli aktütün, umurlu, Ortaklar, bayraktepe, karakollarında görev yapmıştım. Uzun yollar yürürsünüz. Ölüm korkusu falan aklınıza gelmez. Hatta Çok yorulduğunuzda terörist denk gelirse daha iyi olur dediğiniz dönemler yaşarsınız. Komutanlar ve asker arkadaşlarınızla abi-kardeş münasebeti içinde olursunuz. Merminin hesabı yoktur. Gece görüş dürbünü ile denk geldiğinde bir kaç kez dere kenarına inen ayı vurup karakolu ayağa kaldırmışlığım vardır. Karakola yaklaşan herşeye ateş edebilirsiniz. Kışın soğuktan ayaklarımı hissetmediğim dönemler olmuştu. Yazın akrepten daha beter Sarıkız adında etle beslenen bir böcekten korunmanız için sıkı sıkı tembih ederler. Çünkü bir yerde sızarsanız ve korunmasız iseniz sarıkız etinizi yemeye başlar bile. salgıladığı bir madde yüzünden hissetmiyorsunuz. Ve yediği yer kabuk bağlamıyormuş. 2.5 lt pet şişeyi ortadan kesip siyah akrep vs sarıkız maçı yaptırmıştım. Sarıkız yendi ve akrebi yarısına kadar yedi. Gidecekler not alsın bunları. Geceleri kör karanlıktır. Nöbetler zordur, yorucudur ama gerçek askerliktir. Çatışmalar heyecan vericidir. Ben oraya çıktığımı öğrendiğimde bir kaç kişi böyle demişti. dalga geçiyorlar sanmıştım. Şimdi sizde öyle söylüyor olabilirsiniz. Ama öyleymiş.
Bu konu ile ilgili çok kitaplar,hikayeler yazılmıştır.Kahramanlık hikayeleri söylenmiştir.Burdan bu entryi yazmak yada ordan bunu okumak kadar kolay değildir.
Kafanın üstünden mermi vınlaması oldumu anlarsın nası bir yer olduğunu.Orda görev yapan subay,astsubay ve erlerin nerdeyse çelik gibi sinirleri olur.Yada olması lazımdır,yada olamadan geri dönerler...
Zordur,Televizyonlarda 2 dakikalık vatan sağolsun görüntüsü gibi hiç değildir.bu vatanın isimsiz kahramanlarıdır onlar.Görevlerini yaparlar ve aynı asillikte geri dönerler.
Kimisi normal döner kimisi de normal dönmez.Panik atak,vietnam sendromu gibi ek takıntı hastalıklarla geri dönerler.
gittiginizde diyeceklerdir: her askere nasip olmaz, keske de olmasa, bir hic degil uc bes cabup ugruna gidilen bir yerdir askerlik icin.
hakkari'ye girerken yolda tabela goreceksiniz ve o tabelada iran oku var. iste o zaman icinize su serpilecek cunku eger kotu bir sey yapsaniz da surulecek daha uzak bir nokta yok.
telefon çalar, arkadaşım telefona bakmak için uzanır. arayan hakkari de askerliğini sürdürmekte olan başka bir arkadaşımızdır. telefon açılır ve ilk söz;
- sen hala ölmedin mi lan?
azrail ensede birbuçuk yıl nasıl geçer ki diye hayıflanası, maalesef korkulası bir durumdur.
