aldıkları her karar ama her karar denetlenen (adli yargıda yargıtay,idari yargıda bölge idare mahkemeleri ve danıştay yolu ile), bu yetmezmiş gibi 2 senede bir teftiş geçiren, en ufak bir şikayetde haklarında soruşturma açıldığı için asosyal olmaya zorlanan, ağır iş yükü altında ezilen, bu nedenle her gece eve tonla dosya getirip çogu zaman gece yarılarına kadar çalışan, 2-3 senede bir başka yere atanan, bu sayede Türkiye'de görmedikleri köy kasaba pek olmayan meslek gurubu.
anayasa ile özlük hakları verildiğinden ben karar vermeye yetkiliyim, ben karar veririm, ben dediysem olacak gibi cümleleri sürekli aklından geçiren, adli personeli (katip, mübaşir vb.) hizmetçisi gibi görmekten çekinmeyen, kompleksli, sözlerinin üzerine söz söylenmeyen insanların çoğunluğu oluşturduğu meslek dalı. altında bulunan personel ile konuşurken haşa kendinin allah olduğunu zanneden ancak kendinden üst makamda bulunan biriyle konuşurken süt dökmüş kedi gibi konuşan insanlar. istisnaları yok mu, elbette var... babacan, derdini anlattığında dinleyebilen, şeker gibi, espiri yapabilenleri de var...
