kendimizce evrenin sorularına cevap bulabilecek yetide olmadığımızı düşünürüz. ama bu düşünce yine bir inanç olduğu için hakikat anlamında bir geçerliliği yoktur. lakin hakikatı biliyor olsaydık hakikati bildiğimizi de bilirdik. ama hakikatı bilmiyorsak da hakikati bilip bilmediğimizi bilemeyiz. yani hakikati bilmediğini düşünen bir insanın hakikati araması başlangıçta saçmadır. hakikati bilip bilmediğini bile bilemeyecek varlığın hakikat konusuna hiç girmemesi gerekir.
