20 temmuz 2010 çukurca terör saldırısında yitip giden bir candır, anayasa değişikliği için göbeği çatlayanların gözyaşı şovu yaptığı gün ülkesi için canından vazgeçmiş bir vatan evladıdır, kendisini hiç tanımam ama gitti işte, şimdi devamlı ağlayan bir aile bıraktı arkasında, acaba mecliste gözyaşı şovu yapanlarda bir iki damla yaş dökecekler mi onun için bilinmez ama ateş düştüğü yeri yakıyor ya yanıyor işte o ailenin içi ...
--aferin--
durmak yok yola devam
--aferin--
tam 10 sene önce sınıf arkadaşımdı. 1 yıl aynı sınıftaydık. neşeli, eğlenceli bir çocuk olduğunu hatırlıyorum. çok da samimi değildik. bir daha da görüşmemiştik.
mekanı cennet olsun. hamitler mahallesinde oturuyormuş, komşu sayılırmışız. kökü bir türlü kuru(-tul)mayan çapulcuların kafalarını balyozla çiğneme isteğim tavan yapmış vaziyette ailesine sabırlar diliyorum.
çocuktum o da çocuktu. çok büyükmüşüm gibi hayatı anlatırdım ona çocuk halimle. sadece ben de değil elbet. çok ablası vardı onun çok abisi vardı. yaz akşamları mahallemizin bir köşesine geçer gülüşürdük, bir başka gülerdi o. sonra büyüdük. ablaları, abileri dağıldılar dört bir yana. herkes gibi kendi hayatıyla yüzleşti o da. okullara gitti, kız arkadaşı oldu çok sevdiği, hayatıyla yüzleşti belki bizim anlattığımız gibi belki de değil. sonra çocukluğumda kalan o hakan'ın gidişini duydum. inanamadım pek çokları gibi. hayatın bu yönünden hiç bahsetmemiştik sana biz de bilmiyorduk ki biz de çocuktuk. nereden bilebilirdik bir kaç şerefsizin o güzel gülüşünü soldurabilme ihtimalinin olduğunu. ruhun şad olsun hakanım.
