istisnasız olarak başımıza kötü gelen her şeyin sebebi bundan uzaklaşmaktır.
hem kişi hem toplum bu kavramdan ne kadar uzaklaşırsa o kadar başı derde girer.
bahsettğim dinsel bir kavram değil, insanı ve sosyal bir kavramdır.
benzer şeyleri öncedende yazdım. gerçek olamayacağına o kadar inanılmış ki tek bir entry giren olmadı, bu garipten başka.
hepimizin aklına yerleştirmesi ve uyması gereken en önemli kural, çalışmadan emek harcamadan hiç bir çıkar elde etmeye çalışmamamız olduğudur.
tabi, insanlık ve vatandaşlık hakları bunun dışındadır. onlar doğuştan elde edilen haklardır.
bu kavramın öğretilmesi aileden başlar.
çocuk kendini bilmeye başladığı yaşlardan itibaren, çaba göstermediği hiç bir şeyi ona vermemeye çalışacaksın.
öyle ki, okulda kopya çekmekten utanacak, vicdan azabı duyacak.
iş ararken her ne olursa olsun, torpil aramayacak.
müteahhit olduğunda yasal olmayan yollardan maliyet düşürmeye kalkmayacak.
seçmen olduğunda, kendisine hakkı olmayan şeyleri vaad edene değil de dürüst iş yapacaklara oy verecek, eşit davranılmayı sağlayacak olana oy verecek
politikacı olduğunda, oy için rant dağıtmayacak.
bu uzar gider ama bir yerden başlamalıyız. herkes öyle davransın ben de davranırım diye bekledikçe batıyoruz, kaybediyoruz.
egom için değil ama örnek olmak için söylemek zorundayım.
şimdiye kadar ne torpil yaptım ne de bana yapıldı. kanunlarla belirlenen haklar dışında en ufak bir gelire dönüp bakmadım ve bakıyorum ki kaybettiğim hiç bi şey yok ve oldukça mutlu sayılırım yani hak kavramını çiğnemeden de gayet güzel yaşanabiliyor.
