bugunlerde (bugunler dedigim sizin bu entryi okudugunuz an) iyi oykuler okumak isteyenler icin "hah"i onermekteyim. ozellikle usluba hayran kalmamak elde degil. bir de su alintiya;
yarabbim her neredeysen cik ortaya. soyle onlara beni fidel'le karistirmasinlar. ben uzlasmak nedir, biliyorum. sineye de cekerim, cay da demlerim. irmik kararir kazanda, ben bakarim. ara ars bir kasik da ben sallarim. ucuncu gunun bulasiklarini yikar, yedinci gunun tozunu alir, kirkinci gune sofra kurarim. fidel yapamaz. ben yaparim. (sf. 24)
-alinti!-
acikcasi ferit edgu'nun les'ini bitirir bitirmez elime aldigim hah, ferit edgu gibi carpmaz diyordum. carpmadi da, ama dikkatle okudugum, bir daha dondugum yerler oldu, imgelerini ve en cok da uslubunu -dilini- sevdim diyebilirim. okuyun derim, pisman olmayacaginizi dusunuyorum.
Çünkü onlar ''annelerini erken, babalarını ölümlerine yakın seviyor''. Onlar en çok bunu biliyor. Babalarsa sevilmeye gelmiyor. Babalar bir kere sevildi mi hemen kısalıp ölüyor. Buna önce yas,sonra yasa deniyor.
