1 boş atıp 1 çalışmak suretiyle ayda 2 defa başıma gelen şeydir. ağız tadıyla bi istirahat ettirmezler adama, yok arızasıydı, yok kalite kusuruydu falan...
zor iş bu özel sektörde haftasonu nöbetçiliği davası...
ilk denemesini geçen hafta gerçekleştirdiğim; 'ben bugünü haftaiçi olarak düşünürsem bugün haftaiçidir.' felsefesini gün içinde uygulamaya çalıştığım, gazetelerin pazar ekini görünce hayal kırıklığına uğradığım, nahoş durum.
pazartesi sendromunu engelleyen hadise. keza bunalıma girmek için pazartesini beklemenize gerek kalmıyor. her gün bunalım oluyor sizin için. hiç boş gününüzün olmaması güzelliği de yanında promosyon. tatili geçtim en azından bir gün 1 saat daha fazla uyumak için çok şey verebilecek duruma getiriyor insanı. yorucu lafın kısası. hem fiziken hem de ruhen çökertiyor.
