Galiba bazı alışkanlıklarını terk edememiş insandır. Küçükken hafta sonları erkenden kalkıp bizim bostana girerdim. Yaz mevsiminin de verdiği rahatlıkla don-atlet dolaşıp yiyeceğim şeyleri toplardım.
Sabah saatlerinin vermiş olduğu serinliği düşündükçe hala içim açılır. Domates, salatalık, çilek, kiraz, elma... Bostanda ve ağaçlarda ne bulursam toplayıp yerdim. Bu meyveleri, sebzeleri yerken en çok sevdiğim şey soğuk oluşlarıydı. Sanki o yediklerimle birlikte sabahın erken saatlerinin serinliğini, huzurunu da yiyor gibi oluyordum.
Şimdi ne don-atlet gezecek halim ne de girecek bostan var. Ama yine de sabahın köründe çük gibi dikiliyorum ayağa.
ben değilim o insan kalkamıyorum sabahları erkenden. hafta sonları erken kalkmam gerekiyor ama en erken saatim 10:30,erken kalkanlar bana bu konuda yardımcı olursa sevinirim.
