En çetin soğukları çekmek için paltomun yakasını kaldırmadan yürüyorum üstüne karanlığın, kararlılık içinde, içinde yeni yetme başkaldırışlar barındırarak.
Hafife almadığımdan mıdır nedir? Ağırlaşıyor yüklerim git gide, gittikçe çoğalıyor ayağıma bağladığım taşlar. Taş yerinde ağırdır bilirim, yük olmaya başladı ayaklarıma, tökezlemekten yürümeyi unuttum, yürümeyi, geri dönebilmeyi, kendime gelmeden…