Mesela bir gün askerlik şubesine gitmem gerekti ve bir noktada şube başkanı komutanın imza atması için erler bekliyor. Adam dışarı çıkmış; 30 dakika beklediler, bir sürü kişi. Adam gelmeden önce zil çalınıyor, adamın kapısını falan açıyor erler o derece. Adam odasına girdi; öyle oturdu keyif yaptı falan. Bir 30 dakika sonra imza bekleyenleri içeri çağırdı. "gel", "dur", "ne var", "al", "git", "kimden aldıysan dosyaları ona ver". Adamın kurduğu cümleler bu. "sen kimsin lan artist" demek o kadar geldi ki içimden adama. Altı üstü kıytırık bir askerlik şubesinde başkansın başka bir şey değilsin. Ne bu artistlikler? Erlerle "çay getir", "bana cetvel bul", "kapat" tarzı konuşmalar. Azıcık saygı göstersen ölür müsün, rütben mi düşer biraz saygı göstersen insanlara! Bu gibi adamların ordunun çoğunu oluşturmasından dolayı ben bu ordudan, meslekten nefret ediyorum arkadaş. Nerede o düşmana karşı tek yürek olan ordu, nerede bu bir özelliği olmayan heriflerin gençler üzerinden egolarını doyurdukları sözde ordu.
anlatılanlar dikkatli okunursa ifade verilen yerin bir mahkeme salonu olmadığı ve tamamen sivil giyimli insalardan oluşan bir birim olduğu anlaşılır. Pardon ama böylesi bir ortamda kimin hangi meslekten olduğunu kim anlayacak? Benim tepkim, kendini tanıtmadan orta yere zıplayıp karşısındaki herkese ahkam kesen kümesinin horozlarınadır. Bu diyaloğa suç demek için geçerli sebeplerin olması gerekir ki bu sebebi ben göremiyorum. Hadi suç sebebi var diyelim. Önemli olan, karşındaki kim olursa olsun ona saygı göstermek olduğunu egosu yüksek insanların anlamasıdır.
