insanın sinir katsayısını yükselten, genelde erkekler arasında var olan hitap şekli.
-mesut nerede bunun kablosu.
+dolapta hacı.
-hacı deme bana mesut.
+niye hacı?
-çünkü eşeğin sikinden dolayı. zorla küfür yiyeceksin değil mi?
+sustum hacı.
-hacılar kovalasın seni emi!
harbiden uyuz oluyorum ya hu. benim bir adım var. o adı, doğarken boşuna koymamışlar bana. bak yine sinirlendim yauuuw. *
farklı cinslerin birbirlerine hacı hacı diyip sevgili oldukları görülmüştür. Arkadaşlığın simgesi olmaktan çok sanırım bir yakınlaşma sözcüğü olarak göz doldurmaktadır artık.
kanka, hafız, dayı anlamlarındaki kullanımının kendisine sadece misak-ı milli sınırları içinde yer edindiğini düşünürken orta doğu'da da aynı anlamda kullanıldığını görünce yunanlılarla (bkz: yunanlı) giriştiğimiz baklavayı kim icad etti rekabetinin bir benzerini, milli mücadele esnasında bizi sırtımızdan bıçaklayan araplarla (bkz: bütün orta doğululara arap deme sorunsalı) başlatabileceğimizi düşündürten dört harfli büyülü sözcük.
acınası insanlar topluluğu tarafından anlamı çarpıtılmış bir sözcük daha. bir arkadaşa arkadaş argosu kullanarak seslenileceğinde, "abi, dostum, oğlum, kızım" hatta "hocam" bile yeterlidir.
yeni yetme üniversiteli gençliğin birbirlerine sesleniş şeklidir.
bir de sonuna 't' harfini ekleyerek onu 'hacıt' yaparlar. sonra eve gittiklerinde etrafındaki herkese -buna anne baba da dahil- hacı, hacıt demekten kendilerini alamazlar.
kanka, kardeş, abi baba gibi gençlerin kullandığı hitap şekillerinden biri.
aslında bu kelimenin yaygınlaşmasını burhan altıntop sağlamış gibi geliyor bana, zamanında çok kullanırdı burhan ama her nedense hep de samimiyetsiz durumlarda lafı geçiştirmek için falan kullanmış ve bu durum farkında olmadan bu kelimeyi daha da samimiyetsiz hale getirmiş insanların bilinç altında. misal: