ilk iki üç gün ağır abi abla takılırlar. gelen misafirlerin yoğunluğu sebebiyle pek belli etmezler; ama içten içe bir gurur filan taşırlar. anlat anlat bitiremezler. aslında bitirirler de siz sürekli hizmet eden bir çocuk olduğunuz için, aynı cümleleri günde elli sekiz defa duymak durumunda kalırsınız. anne baba'nın yapmış olduğu bu ibadet, sizin için bir anlam ifade etmiyorsa, onlarla aynı inançları taşımıyorsanız bu muhabbetlere katlanmak çok daha zordur. ama onların mutlu olduklarını uzun zaman sonra gördüğünüz için katlanırsınız işte.
anlatacaklari ilgiyle dinlenilen, anlatmadiklari da cocuklari tarafindan ayrintisiyla defalarca sorulan anne babadir.
eve gelen gdenler atik bitse de uzun uzun hasret gidersek diye dusunulur.
getirdikleri hediyeler merakla acilir, hurmalar afiyetle yenilir..
icten ice bir gurur tasimayan, yerine getirdikleri farz ibadetin mutlulugunu hisseden anne babadir. *
