birinci dünya savaşından sonra işgal altındaki istanbul'daki ingiliz generali harrington, londra'ya çektiği mesajlarda yapılan en büyük hatanın yunanlı'ların izmire çıkmasına izin vermek olduğunu yazmıştı. çünkü bu, anadolu insanını örgütlenmeye ve tekrar savaşmaya iten en büyük psikolojik etken olmuştu. tabiri yerindeyse, "cin şişeden çıkmıştı" artık.
birden bire anadolu'nun heryerinde direniş örgütleri kurulmaya ve işgal karşıtı toplantılar düzenlenmeye başlanmıştı. anadolu adeta bir gaflet uykusundan uyanmaya başlamıştı izmir'in işgaliyle.
pkk teröristlerinin habur sınır kapısında törenlerle karşılanması da 89 yıl sonra anadolu'da aynı etkiyi yaratmıştır. milli birliğin ve bağımsızlığın hemen hemen bütün önderleri hapiste veya sindirilmiş olsa bile, halk anadolu'nun dört bir yanında sokaklara dökülmüş ve tavrını açıkça göstermiştir. 2009 itibariyle cin yine şişeden çıkmıştır ve işini bitirmeden de tekrar şişeye girmeyecektir.
