Görgüsüzlüğün daniskası. Böyle bir arkadaşım veya akrabam olmadı, olamaz da. Bir insanın böyle davranmasına asla izin vermedim. Samimiyet bu değil amk.
Sırasıyla; kadın değil, haber vermemiş, elleri boş, çok samimiyetimiz yok, kafa skici, su gibi alkol tüketici, kalkmak bilmez.. Ee ben bu piçkurusunu nasıl alayım eve. hemen koşarak telefonu sessize alırız. Çünkü açmayınca arar bu yavşak. çağrısına cevap alamayınca sanki bir şey değişir gibi whatsapp ile de bir şeyler yazar. Sakın bakma.. görüldü falan yanarız.. kapıda biraz daha bekler sonra saatin geç olduğunun farkında olduğu için daha fazla zile basmaz ve gider. Umarım bir daha gelmez. önlem için telefon gece boyu sessizde kalmalı. Zira kapıya gelip deneme yapabilir..
sevmem . kim ne derse desin sevmem ki bu dertten aşırı mustaribim.
eşimin ailesi ölesiye bunalttı beni. gece 01.30' da çat diye kapı çalar. sabahın 05'inde kayın pederimin geldiğini bilirim "ışığı açık görünce uyumadığınızı anladım, bende uyuyamadım" bahanesiyle. ne güzel dünya. gelmeyin kardeşim. kimse kimsenin evine pat diye gitmesin. ben zırt pırt üstümü başımı değiştirmek zorunda mıyım?
Habersiz gelebildiğine göre, samimiyet en üst safhadadır.
Herkesin, evine, habersiz de gelebilecek kadar yakın birkaç insanı olmalıdır.
Yoldaş gibi, can gibi, canan gibi.
Misafir, her daim ve her şekilde candır. Sadece arada haber vermediklerinde dışarıda oluyorum ve kapıda kalıyorlar saatlerce. o yüzden -istemeden de olsa- misafirle aramızdaki sistem zamanla oturuyor.
