12 haziran 2011 seçimleri yaklaştıkça oy uğruna meydanlara, medyaya çıkan,
ülkeyi yönetmeğe aday partilerin başındaki koca koca adamların,
böğüre böğüre,
sokak kavgacıları gibi,
cahil,
gücü yetmediği yerde yapabildiği tek şeyin şiddete başvurmak olan aşağılık şahsiyetler gibi,
dertleri ülkeyi yönetmek olmayıp ceplerini doldurmak oldukları apaçık belli olan insanları izledikçe,
insanlıktan, ülke vatandaşı olmaktan midenin bulanmasıdır.
ne dertleri halkın iyi halde yaşamasıdır, ne ülkenin iyi bir yere gelmesidir.
bunu isteyip bunu gözeten insanlar üsluplarını bu şekilde çirkinleştiremez...
halkı bu dilden anlar zannedip aşağlımaktan öte gitmemektedirler.
2007 seçimlerinden beri hissettiğim duygudur. hatta şöyle bir fantezim var hemen açıklayayım: şu testere var ya, bu final beni kesmedi dese 8. si çıksa bahçeli- tayyip- gandi kapışsalar felan.
bu adamlar ülkeyi yöneteceğine seçim propogandası ve birbirlerine laf çakma gayreti içinde çırpınıyolar. diye düşünmeye sevketmesinin akabinde bdp eylem haberlerini de izledikten sonra gerçekleşen tiksinmedir.
